22 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΟ ΝΑ ΖΕΙς...

Το να ζεις είναι το σπανιότερο πράγμα του κόσμου.
Οι περισσότεροι απλώς υπάρχουν.
Όσκαρ Ουάιλντ .
<<<<<<<<<<<<<
Περνούν οι μέρες ...περνούν οι βδομάδες...αλλάζουν οι μήνες...
κι εμείς '''τρέχουμε'' μοναχά πίσω από τις πληρωμές λογαριασμών...
πηγαινοερχόμαστε σαν τα '''ρομπότ '''στη δουλειά μας...και ξεχνάμε να ζήσουμε...
Θεωρητικά ..αφού είμαστε ζωντανοί ζούμε....όμως αυτό δεν σημαίνει ζωή σε βάθος..απλώς υπάρχουμε.
Aναρωτιέμαι καθημερινά κι εγώ..φίλοι μου αγαπητοί....αν το χρόνο μας καθημερινά..κι εμείς... '''χρήσιμα''' τον σπαταλούμε..( Σοφία Θεοδοσιάδη )

Σχετικά μ' αυτό ,η νεαρή Αλίθια Ρουσταβέλι ρωτάει στο βιβλίο :
Ένα χαϊκού για την Αλίθια.
Μπήκες καμμιά φορά στον πειρασμό να ζήσεις.?
Κι όταν λέω να ζήσεις ,δεν το εννοώ όπως αυτό που λέει :
<<έτσι είναι η ζωή >>.
Αναφέρομαι στη ΖΩΗ με κεφαλαία,πέρα από τη ρουτίνα του :
<< τι να κάνουμε >>
Δε θέλω να περάσω από τον κόσμο περπατώντας στις μύτες -
πρωί ,απόγευμα ,βράδυ,πρωί.Δευτέρα με Παρασκευή ,το Σάββατο όμως διασκέδαση,φα'ί' ,πιοτό και ύπνος.
Μπήκες ποτέ στον πειρασμό να ΖΗΣΕΙς .?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου