23 Σεπτεμβρίου 2015

Δημιούργησε Αναμνήσεις...


Να ξεφαντώσεις ....όσο κι αν το θέλεις δεν μπορείς...
Έρχονται και ξανάρχονται στο νου σου τα καλοκαίρια - σαν κι αυτό -κατάμεστα από μυρωδιές ώριμων φρούτων -διάχυτο το φως παντού....κι εσένα να ετοιμάζεις βαλίτσες και με το κλείσιμο των σχολείων - των παιδιών για τις καλοκαιρινές διακοπές -να ανεβάζεις συνεχώς τις προσδοκίες σου για εκδρομές χαλάρωσης....
Τίποτα δεν άλλαξε μέσα σου - κι όμως τώρα - όλα έχουν αλλάξει εκεί έξω.Και πως να γίνει ?
 Και πως να τα βολέψεις ? Και τα χρήματα λιγοστά.....
Την καρδιά σου ζητάνε μάτια μου ...
Στα χέρια τους να την πάρουν και να την κάνουν κομμάτια....
Μα εσύ μόνο αυτήν έχεις....πληγωμένη μεν....αλλά φυλαγμένη καλά μέσα σου...
Μην πτοείσαι.....καρδιά μου.....
Δώσε βάρος στα καθημερινά....δώσε την αγάπη σου στους γύρω σου...
Δώσε μικρές χαρές και εκπλήξεις....
Οι εκπλήξεις δεν θέλουν απαραίτητα χιλιάδες ευρώ....

Η Ελλάδα είναι γεμάτη ομορφιές...και σε εκπλήσσει απο μόνη της ...αν την ανακαλύψεις....
Και δεν μιλώ για σένα μόνο....που τα κατάφερες τα χρόνια τα ''''παχιά''''
που μπόρεσες...που με μοναδικό σου στόχο τα λεφτά τα απόχτησες παντοιοτρόπως...και τώρα υποφέρεις....
Και για σένα μιλώ....τον άλλο άνθρωπο....που βάδιζες....αργά και σταθερά στο στόχο σου....
Για σένα που επένδυες....σε άλλα πιο σημαντικά.
Και τώρα στέκεσαι μπροστά στα διλήμματά σου - στις αμφιβολίες σου - αν σωστά έπραξες και αναρωτιέσαι ,αν σωστά έκανες που στάθηκες σε τούτη την μεριά....

Μα δεν χάθηκαν όλα...
Κοίταξε γύρω σου - χωρίς την ηττοπάθεια - που σαν ένα τέρας ....τείνει να μας καταπιεί...ξέχνα αυτά τα παλιά....με τις περιττές πολυτέλειες...γιατί δεν επεστρέφουν....περπάτα ξανά στη γη .....κι όχι πετώντας στον ουρανό.....και θα βρεις τη λύση....
Όσο υπάρχει ο άνθρωπος υπάρχει κι η λύση.....

Ξέχασες πως είναι να τρως και να γεύεσαι από το ταπεράκι της μαμάς...ένα παγωμένο καρπούζι στην παραλία....ξέχασες...τα γέλια σας που αντηχούσαν μέσα στα κύματα....

Ξέχασες πως είναι να απολαμβάνεις ...ένα νυχτερινό μπάνιο ...κάτω από το φως του φεγγαριού.....
Να γίνεσαι ένα, με το χάδι του νερού στο κορμί σου....
Να γλιστράς....στα όνειρά σου....
Ξέχασες να δημιουργείς....αναμνήσεις..
Δημιούργησε αναμνήσεις....

(Kείμενο- Σοφία Θεοδοσιάδη )
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου