26 Ιουνίου 2016

''Εξουσιαστικές''επάνω σου.. οι ουσίες των Ναρκωτικών - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.





Είναι αλήθεια πως πονάνε και οι ψυχές...πολύ πονάνε και λυγίζουνε φορές-φορές...έρχονται μες στα βράδυα οι λαλιές που σου μιλούν και σου θυμίζουν μνήμες ...αναμνήσεις πότε όμορφες και άλλοτε πικρές...Δυσκολίες και προβλήματα επιβίωσης, ..προσαρμογής..  ''ανυπέρβλητα'' φαντάζουνε για τον αδύναμο τον δικό σου τον ''κορμό''. Προβλήματα προσωπικά,ενδοοικογενειακά, εργασιακά..κοινωνικά..απογοητεύσεις συναισθηματικές..Και τότε χάνεσαι ..πονάς...στενεύουν τα παράθυρα του νου..και αναζητάς να απαλύνεις τους τριγμούς...Θέλεις να γιάνεις τις πληγές...με ''αλοιφές'''και γιατρικά ανήμπορα τον πόνο να σου γιάνουν...Αλοίβεις προσωρινά τις ματωμένες σου πληγές...με φάρμακα που ανακούφιση και λήθη προσδοκάς πως θα σου φέρουν...

Τρέχεις σε ουσίες δυνατές...ουσίες που σε κάμνουν να ξεχνάς πως οι πληγές σου είναι βαθιά σκαμμένες από κάτω...και με αλοιφές απλές και υποδόρειες δε θεραπεύονται ...δε γίνονται καλά...Γιατί προσωρινές και ανίκανες μοιάζουνε αλοιφές και τα ''ναρκωτικά'''που την ψυχή σου ''πασαλείβουν''..Τρέχεις για να σωθείς από τον ''πόνο το βαρύ'' και ξεκινάς ..αυτή την αδυναμία σου για  να καλύψεις ...και να την σκεπάσεις...και να ξεχαστείς..το νου σου δεν τον ενεργοποιείς μονάχος σου και με τα φάρμακα να στηλωθείς κοπιάζεις...Κι έτσι μέρα τη μέρα χάνονται οι δυνάμεις οι αληθινές...οι δυνάμεις οι δικές σου...και γίνονται κυρίαρχες και ''εξουσιαστικές ''επάνω σου οι ''ουσίες'''των χαπιών...που σου ναρκώνουν την ψυχή προσωρινά...για λίγο και με δόσεις...

Δύσκολη είναι η γιατρειά της ψυχής σου μάτια μου και εγώ μαζί σου συμφωνώ ,πως θέλει πολύ δύναμη πληγές ψυχής για να γιατρέψεις...Μα δεν είναι η λύση η προσωρινή ...που γίνεται ''εθισμός'''η λύση των ναρκωτικών ψυχής...Γιατί κι αν θα γλιτώσεις για προσωρινά...για μιας ημέρας γιατρειά...θα τυραννιέσαι για τα φάρμακα αυτά ...ίσως και τη ζωή σου όλη...και μέχρι και να καταλήξεις εις το θάνατο...Δύσκολο να δώσεις συμβουλές για τις ψυχές...και θέλει δύναμη και αγάπη μπόλικη να καταθέσεις...Να απλώσεις χέρια αληθινά...και να αγκαλιάσεις ...να τυλίξεις ζεστά...μα και σωστά...τις πληγωμένες τις ψυχές...Δεν ξέρω πόσοι στ' αλήθεια έχουν την διάθεση...τη δύναμη...να βοηθήσουν φίλους του και γύρω συνανθρώπους...Δεν ξέρω καν στ' αλήθεια αν φταίει η αδιαφορία μας για το διπλανό...που τις ψυχές τσακίζει και στο περιθώριο τις οδηγεί...τις βγάζει αργά- αργά και βασανιστικά...στην αναζήτηση ελπίδας...με λάθος τρόπο σίγουρα και καταστροφικό...συχνά και τελειωτικό και ίσως και θανατηφόρο...

Είναι μια μέρα η σημερινή για τα ναρκωτικά Παγκόσμια...μα οι μέρες όλες είναι μέρες γιατρειάς ψυχών...αλληλεγγύης,προσφοράς και σκυψίματος...νοιαξίματος αληθινού από άνθρωπο σε άνθρωπο...Γιατί αυτό θα πει εξέλιξη...αυτό θα πει πολιτισμός...να νοιάζεσαι καθημερινά...και τη χαρά και την ευτυχία να μοιράζεσαι...την όποια να προσφέρεις δύνασαι...μέσα από υην ταραγμένη απ' την καθημερινότητα και αντρισμένη και συχνά...από τις όμορφες τις πεταλούδες της ψυχής σου...Τα υπόλοιπα τα γιατρικά για τα ναρκωτικά...είναι των ''ειδημόνων'''η δουλειά...εσύ μονάχα αγάπη έχεις για να καταθέσεις....Δώσε αγάπη αληθινή και μη θελήσεις να γενείς εσύ ..'''στερητικό το σύνδρομο εκείνο της αγάπης''...που θα οδηγήσει αργά -αργά και βασανιστικά...αδύναμους και ευαίσθητους συνανθρώπους σου σε στερητικό σύνδρομο ηρωίνης και χαπιών....
Σοφία Θεοδοσιάδη..
..............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου