13 Σεπτεμβρίου 2016

..μέσα εκεί στης Βερενίκης τα όμορφα μαλλιά..- της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Λένε αστέρι πως έγινες σαν μετακόμισες εκεί ψηλά..και πως το φέγγος σου δεν εσβήσθη..Κι εγώ που πάντα απ' το φέγγος σου εφωτιζόμουνα γλυκά..όχι γιατί ήμουν ετερόφωτο..μα μου άρεσε το χρώμα των ακτίνων σου..εγώ κάθε ξημέρωμα ..πρωί - πρωί και πριν σβηστούνε τα άστρα..στέκω και κοιτάω στον ουρανό και μέσα εκεί στης Βερενίκης την όμορφη την  κόμη και τα πλούσια μαλλιά..πάντα εκεί σε ψάχνω...Αμέτρητα είν' τ' αστέρια της αυτά..και όμορφη η κόμη της που όλα μαζί τη σχηματίζουν..Εκεί εδιάλεξες να κατοικήσεις τούτη τη φορά..μαζί με τα άλλα τα αστέρια..Είναι όμορφος ο μύθος της αυτός για τα μαλλιά της Βερενίκης..Κρύβει μέσα το ''άφθαρτο'' το αιώνιο..το αμόλυντο..γι αυτό πάντα σου άρεσε εκεί να κατοικήσεις..

Μικρό το μπόι το ανθρώπινο εμπρός εις τις βουλές του Θείου...Μέσα στους μύθους πάντα κρύβονται αγάπες ανιδιοτελείς ,θυσίες και αξίες,που η ζωή ίσως δε θα άντεχε η πραγματική..γιατί το ιδεατό είναι εκεί και άπιαστο τις περισσότερες φορές..και να το αγγίξει η ψυχή τ' ανθρώπου και η καρδιά,που είναι γεμάτη πάθη δεν μπορεί...έτσι συνέβη και με τη θυσία που έκανε η όμορφη Βερενίκη..Από αγάπη υπερβολική,όταν ο χωρισμός του άντρα της του Έλληνα Πτολεμαίου βασιλιά της Αιγύπτου τη γέμισε αγωνία και φόβο για τη μη επιστροφή του..εδέχτηκε και έταξε την κόμη της να κόψει..και να την κάνει δώρο στο ναό αυτόν της Αφροδίτης..έτσι μπροστά εις το βωμό να αποχωριστεί τα πλούσια και όμορφα μαλλιά της.. 

Φαντάζουνε ιδανικές οι αγάπες μες στους μύθους και στα παραμύθια..και με συμβολισμούς και πράξεις ενίοτε..να αποδείξουνε και συμπεράσματα σε μας συνέχεια προσπαθούν να μας διδάσκουν.. να μας δώσουν.. Μα πάντα υπάρχει και ένας κακός που μπλέκεται μέσα στους μύθους και στα παραμύθια..Και κλέψανε την κόμη της τη ζηλευτή και στους ουρανούς την εναποθέσαν..Κι έγιναν τα πλούσια μαλλιά αστέρια με απαλό το φως..όπως μεταξωτά ήταν και τα μαλλιά της..Κι ο άντρας της που γύρισε μεγάλος τον κυρίευσε θυμός..γιατί δεν ήθελε ποτέ άλλος την κόμη της γυναίκας του να αγγίξει..Και ηρέμησε και ησύχασε σαν έμαθε..από τον Κόνωνα πως πριν από λίγες μέρες ανακάλυψε πως ένας καινούριος εις τον ουρανό αστερισμός εγεννήθη.. από αστέρια με απαλό και μεταξένιο φως,απ' τα μαλλιά της Βερενίκης...

Όμορφα και ταχτοποιημένα αυτά ακούγονται σε μας και στα αυτιά μας..Κι εσένα που στη διάβαζα και που πολύ σου άρεσε και αφουγκραζόσουνα ,σαν να 'σουνα μικρό παιδί..αυτή η ιστορία..τώρα που εκεί στους ουρανούς εδιάλεξες να κατοικείς..πάντα τα πρωινά.. εκεί κι εγώ σε ψάχνω...
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
( αφιερωμένο στο αστέρι .. που δεν έσβησε μέσα μου ποτέ.......)
...........................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου