10 Νοεμβρίου 2016

Κάπου εκεί στα εξήντα και βάλε..ψηλά παπούτσια δε φοράω..της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Κάπου εκεί στα εξήντα και βάλε..ψηλά παπούτσια δε φοράω...έτσι λέει για τα τριάντα το άσμα με την υπέροχη Βίσση..κι εγώ που έμαθα να περπατώ..πάντα με χαμηλά παπούτσια από τα νιάτα μου.. γιατί δε βολευόμουν..απλά έκανα μια διαπίστωση ..που πολύ με βόλεψε και την αγάπησα..τώρα που δεν αντέχουν και πολύ...όπως και πρώτα πια τα πόδια μου στο βάδισμα..πα σε ψηλά και δωδεκάποντα τακούνια...και που ποτέ μου δηλαδή δεν άντεχαν..μα όλοι γύρω μου ελέγανε.. πως είναι πολύ σέξυ..Είναι λέει σέξυ να φορούν ..τακούνια οι γυναίκες..Μα εγώ έβλεπα κάτι άχαρες ..επάνω σε ακριβοπλήρωτες....σαν κότες που  χάνουν το βηματισμό..να πηγαίνουνε ..και να περπατούνε το σέξυ τους να υποστηρίξουνε προφίλ...

Τι το νομίζεις μάτια μου.. πως είναι η θηλυκότητα..και που σε κάνει θελκτική...και γοητευτική και σέξυ..? Τι να σου κάνουν τα ημίμετρα..με τα γοβάκια που φορείς...αν δεν εφρόντισες από νωρίς..να προσαρμόζονται ζεστά στα ποδαράκια σου...αν δεν προδίδουν το βηματισμό..που σε οδηγεί στον έρωτα...στο πλησίασμα ..και στη σαγήνη τελικά...στα μονοπάτια και του σέξυ? Το κουβαλάς από μικρός...είναι που νιώθεις το άρωμα και της ψυχής του άλλου..και θέλεις..το επιθυμείς βαθιά...ένα να γίνουν τα πετάγματα...και να βρεθούν ασφυχτικά κοντά και τα κορμιά...όταν σε κατακλύζει η έκσταση και να την μοιραστείς γυρεύεις..



Έτσι απλά..μακριά από ρήσεις μεγάλων συγγραφέων και ποιητών ..μακριά από βαρύγδουπες και σκορπισμένες εδώ κι εκεί για κατανάλωση λέξεις κενές κι άνευ νοήματος συχνά..θηλυκότητα είναι μια προσπάθεια για μένανε..μια εσωτερική ανάγκη της γυναικείας φύσης να φανεί όλη η Άνοιξη.. που κουβαλάει μέσα της..και  να εκπέμπει ακούραστα τη γλύκα της..αυτήν που επιζητά και η ίδια για να παίρνει...να γίνεται λιμάνι υπήνεμο αυτή..και ο λιμενοχώρος του αντρός..

Ένα γλυκό ταγκό ο έρωτας.. γοβάκια δε διαλέγει..Ανάσες ψάχνει μοναχά να 'ναι όμοιες..φιλιά που ανάβουνε στου έρωτα το βλέμμα..Ξέρει αυτός να περπατά..ξέρει και να διαλέγει..δωδεκάποντα ή χαμηλά παπούτσια κι αν φοράει..είναι κρυμμένα μες στο νου..του σέξυ και της αγκαλιάς παιχνίδια..Φοράει τα ''παπούτσια''που τον κάνουνε να περπατεί..στης απογείωσης τα διαλεχτά τα μονοπάτια..Είναι παιχνίδια του μυαλού.. 
η θηλυκότητα..ο έρως και το ''σέξυ''..

 Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................

Κι εγώ φλερτάροντας τον ήλιο..ψάχνω τα χρόνια που 'χουν φύγει..Προετοιμάζομαι να νιώσω κάτι καινούριο δυνατό...και την ψυχή μου θα πουλήσω τώρα στο διάβολο γι αυτό...

Κάπου εκεί στα τριάντα..στα σαράντα ..στα εξήντα και βάλε...
Δε ζω για αύριο ..θα ζω τρελλά για τώρα.....

Ωραία στιχάκια..γεμάτα όρεξη για ζωή..αληθινή ζωή..όχι μίζερη ζωή...Κάπου εκεί στα......και βάλε.....ψηλά τακούνια δε φοράω...μα τρέχω πίσω από τη ζωή ..με τα σπορτέξ..έστω να την προλάβω.....
Η φίλη σας Σοφία.....

                                       Anna Vissi - 30 Kai Vale 

.............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου