21 Νοεμβρίου 2016

''Λαθρεπιβάτες'' της ζωής.. της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Οι ειδήσεις πέφτουνε βροχή πρωί -πρωί και γίνονται δυνατές σαν το χαλάζι..Περικοπές ζητάει το ΔΝΤ συντάξεων..άλλοι παντρεύονται σου λέει για πολλοστί φορά για να χωρίσουνε σε λίγα χρόνια πάλι..ειδήσεις για πρίγκηπες που αγοράζουνε νησιά..άστεγοι που πεθαίνουνε στα πεζοδρόμια απ' το κρύο και την πείνα..πρόσφυγες που σέρνονται μες στις λάσπεςς σαν τα ''ερπετά'' και μια είδηση θανάτου να ταράζει το πολύχρωμο το παζλ του ''τρελλοκομείου''που λέγεται ζωή..Πέθανε ο Κωστής ο Στεφανόπουλος διαβάζω στα έντυπα..και δεν αρχίζω να σταυροκοπιέμαι..γιατί δεν είμαι εγώ τόσο υποκρίτρια θεοφοβούμενη ..πως τάχα θα λυποθημήσω από τη λύπη..και θα φορέσω μια ''πλερέζα'' φανταστική..να μεταβώ και στην κηδεία να με δουν..το συνολάκι μου να δείξω.

.Ένα σφίξιμο μονάχα στο στομάχι μου έρχεται και κάθεται πικρά..και για τα βιογραφικά και για το θάνατο ο νους μου πλημμυρίζει..Γεννιέσαι..μεγαλώνεις.. τρέχεις και μορφώνεσαι..γεμίζεις δυο και τρεις και πέντε σελίδες βιογραφικό..κι έρχεται ο καταλύτης ο ''Θάνατος'' και φέρνει τη σιωπή..Κι ύστερα ? Λέω ύστερα ? Που πάνε λέω όλα αυτά ? Πάνε μαζί σου στον Παράδεισο ή στην κόλαση..αναλο΄γως σου λέν' οι παπάδες τι έπραξες επάνω εις τη γη..και οι επιστήμονες απ' την άλλη επιμένουνε πως εδώ κερδίζεις τον Παράδεισο ολοζώντανος.. αν πρόλαβες στη γη να τελειοποιηθείς..τον εαυτό σου να καλυτερέψεις..


Κι εγώ που έμαθα από μικρούλα να θαυμάζω τους ήρεμους ..τους αξιοπρεπείς..τους ταπεινούς..είχα μεγάλο θαυμασμό για τον άνθρωπο αυτό ..που τον έβλεπα τα Καλοκαίρια εκεί εις το Δημοριρί στο Ρίο της Πάτρας..στο σπίτι το παραθαλάσσιο που διατηρούσε εκεί..να κάνεις βόλτες με ένα ποδήλατο..χωρίς τυμπανοκρουσίες και φρουρά..ανάμεσα στο πλήθος..ήταν ωραίος άνθρωπος μου λέγανε οι μαγαζάτορες ..απλός..κι ας είχε τόσο πλούσιο βιογραφικό..Ποτέ του δεν ''εκτροχιάστηκε'' και φόραγε ένα ρούχο..πάντοτε διακριτικό...Πάντα μου λάτρευα τη φυσική ευγένεια που αποπνέουν κάποιοι άνθρωποι..και ο Κωστής ο Στεφανόπουλος υπήρξε ευγενής...

Και οι σκέψεις μου δε με αφήνουνε πάλι να ησυχάσω..Εεε και ? Και τι θα γίνει άραγε τώρα η ψυχή ..αυτή η ψυχή που επροσπάθησε τον κόσμο μας καλύτερο να κάνει ?Δεν μιλώ εγώ πολιτικά..πολιτικός δεν είμαι..ούτε και ανήκω σε κόμματα και φράξιες λόγους να εκφωνώ..Ένας απλός πολίτης και άνθρωπος είμαι κι εγώ..και αναρωτιέμαι.. που ακούω κάθε φορά για θάνατο..άραγε τι άξίζει και τι άξιζε..αν τον προχώρησες τον κόσμο που επερπάταγες..αν η ψυχή σου θα 'χει συνέχεια ..καθώς έρχεται ο Παξινός ο επιστήμονας και μου το απορρίπτει..και μένει το ερώτημα πάντα να αιωρείται..Όπως και να 'χει όμως αυτό..αξίζει το ταξίδι μας επάνω εις τη Γη !!!
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΊΔΙ ''ευγενή άνθρωπε''...μας δίδαξες.....!!!


                                            Mozart - Requiem

............................................................................................................ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου