καιρός..αληθινών των ''μασκαράδων''.. - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Να τος και πάλι ο καιρός..ένας καιρός που γέμισε ξανά μεταμφιέσεις..όχι δεν είναι των  μασκαράδων ο καιρός..μα είναι καιρός των αληθινών των ''μασκαράδων''..Εκείνων που φορούν καθημερινά..ένα μανδύα ψεύτικο..να μην κρυώνουν προσπαθούν..σκεπάζουνε τη γύμνια τους και βγαίνουν μες στο πλήθος..Μα είναι αλλιώτικοι και διαφορετικοί ετούτοι οι μασκαράδες..έχει ο μανδύας τους κουρέλια..καμουφλάζ επάνω γαζωμένα....

Κι εγώ που πάντα γέλαγα..με ένα ύφος σκωπτικό..που απεχθανόμουνα τους ήρωες αυτούς..που ψάχνουν μέσα από αυτό να τους προσέξεις..κι εγώ που πάντα ήθελα να γίνομαι ''ήρωας'' των καταστάσεων..που έρχονται και με βρίσκουν..δηλώνω αναζητητής..απ' του Θεού αναζητητής και μέχρι των ανθρώπων..σήμερα γελάω τρανταχτά με τα ανδρείκελα..τους δήθεν και τους άτιμους ..τους βολεψάκηδες που αυτοχρίζονται ήρωες..ενώ δεν μπορούν να ορίσουν το μαντρί τους..

Ήρωες αυτοχρίζονται,κανένας δεν τους έμαθε την ερμηνεία της λέξης ''ήρωας''..την ερμηνεία που την διδάσκουμε..και στα παιδιά από μικρά της Β' Δημοτικού..πως ήρωας είναι ένας άνθρωπος που έχει συνέπεια λόγων και πράξεων..και μετέπειτα..σαν τον αγώνα τον καλό θα δώσει και με πάθος τον πετύχει ...και αμετακίνητος στις ιδέες του και στα ιδανικά..ήρωας είναι εκείνος που αντέχει και επιμένει εις τις θέσεις του..κάνει στάση ζωής τα θέλω και πιστεύω τα δικά του..χωρίς να εξαργυρώνει με ''αργύρια'' αυτήν την προσφορά ..

Κι έτσι μες στο σκοτάδι που ''φωτίζει'' την ηλιόλουστη τη μέρα  τη σημερινή..ψάχνω σαν γνήσιος αναζητητής..έναν ήρωα αληθινό ζωής..που να κοιτάζει δίπλα ..παραδίπλα  και μπροστά..και να ξεκινάει τη δημοκρατία από τον εαυτό του πρώτα και καλά..και  μετά από μέσα από το σπίτι το δικό του...και να' ρχεται και να φτάνει η Δημοκρατία ομαλά..χωρίς φωνές ..κραυγές δαρσίματα..σκοτώματα και σφαίρες..να 'ρχεται σαν κυρά κι αρχόντισσα εις το κατώφλι μας ..του σπιτικού μας εμπροστά..

Κι έτσι ήσυχα ..αθόρυβα και ομαλά..από τη σιγανή φωλίτσα μου..χωρίς ηρωισμούς και ταρζανιές..απόμακρη μέσα από το πλήθος.. που ζητωκραυγάζουνε ''μασκαρεμένοι'' χοροπηδητά..θα κάτσω για άλλη μια φορά για να σκεφτώ..λόγια σοφά..αλήθειες που δεν κρύβονται απ' τις φωνές των ''μασκαράδων'' και τα ουρλιαχτά..λόγια σαν του αγαπημένου μου του Κώστα Βάρναλη :


<< κ' μένα η καλοσύνη μου φαντάστη,-πλάνα ιδέα!-
Να 'σουνα, Πόνε κι 'Ανοιξη,στερνός και τελευταία.>>

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.. 
..............................................................................................................

 Κάνω να βγάλω μια φωνή : ''Σταθείτε αρματωμένοι''
στη γης τη ματωμένη !
Του θάνατου αδερφόποιτοι,ποιος δαίμονας σας σφίγγει...

Μ. Δημητριάδη _Το τραγούδι της ψυχής(Ν.Μαμαγκάκης)

.............................................................................................................