20 Νοεμβρίου 2016

ταξίδεψαν τα όνειρα..μιας Κυριακής στα κοντινά - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Ανάγκη εσωτερική..συσωρευμένος ο θυμός μου..μα σήμερα είναι Κυριακή...μια μέρα όλο σκόλη..Κατηφορίζω μια γνωστή αγαπημένη διαδρομή..στο ακρογιάλι πάλι να με βγάλει..Βαρέθηκα τα σάπια τα καϊκια της ζωής..που σέρνονται στο χώμα ..ποθώ τούτο το πρωινό τα μάτια μου να αφήσω να αντικρύσουν ιστιοφόρα της ζωής..που γρήγορα και με ορμή διασχίζουνε το απέραντο γαλάζιο..Μου λένε οι φίλοι μου ο ήλιος να μη με ξεγελάει..φυσάει και θα κρυώσω...Αψηφώ τα λόγια τα μουντά.. την προσπερνάω τη στιγμή την παγωμένη..Θέλω εκεί και να βρεθώ..εκεί που ενώνεται το μπλε της θάλασσας..με τ' ουρανού το μπλε..Ζητώ να περπατήσω δίπλα σε δρομάκια χωμάτινα..να σεργιανίσω σε πετρόχτιστα σπιτάκια απλά αφτιασίδωτα..πνιγμένα στα γεράνια..

Να ρίξω θέλω ''πετονιά'' για της ζωής μου την ''ψαριά'' στης θάλασσας την άκρη..Σήμερα η μέρα ξημερώθηκε αλλιώτικη..δεν άντεχα το πισωγύρισμα ..δεν έψαξα συρτάρια και μπαούλα και φωτογραφίες για να βρει η ψυχή παλιές.Είχα ανάγκη σήμερα τόσο πολύ τον ήλιο και τον άνεμο και την αρμύρα της θάλασσας ..τα συναισθήματά μου ..σαν να 'ναι καράβια σε κάβους δεμένα από καιρό να λύσω..να τ' αφήσω..να ταξιδέψουνε πάλι προς τα μπρος..και να γεμίσουν με χαμόγελα τα καινούρια μου μουράγια..


Φτάσαμε λέν' οι φίλοι μου..τέλειωσε το ταξίδι μας μιας Κυριακής στα κοντινά..που μας οδήγησε μουράγια..δε λύσαμε ίσως πανιά για τόπους και λιμάνια μακρινά...μα η θάλασσα που αντικρύσαμε ..όσο κοντά -σιμά μας κι αν υπάρχει..έχει ετούτο το καλό το μαγικό..να σου χαρίζει το ταξίδι..Να σου χαρίζει στα κρυφά το όνειρο..κι ας μοιάζει να 'ναι κοντινός ο προορισμός..κι ας μοιάζει να 'χει τελειωμό..Στα δύσκολα ..στα ζόρια μας..είν' το ταξιδάκι μας αυτό στης πόλης τα θαλάσσια περίχωρα..είναι μια γερή αναλαμπή..στο γκρίζο που οι καθημερινές ..με τα προβλήματα τριγύρω μας..θαμπά το ζωγραφίζουν...

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
.............................................................................................................

Μπορεί να μην είναι τόσο προβεβλημένη τραγουδίστρια η Αλίκη Καγιαλόγλου...μπορεί να το τραγούδησαν εκπληκτικές τραγουδίστριες υψηλού κύρους..μα πάντα στέκομαι στα τραγούδια  στο ''ξεχωριστό'' συναίσθημα..που χρωματίζει τη φωνή..και θαρρώ κατά την ταπεινή μου γνώμη..το τραγούδι αυτό το ''κελάηδησε'' πραγματικά..με περισσό συναίσθημα η κυρία αυτή... την ξεχωρίζω..λατρεύω τις αυθεντικές φωνές..τις ζωντανές..τις γεμάτες...
η φίλη σας Σοφία...





Μάνος Χατζιδάκις - Θάλασσα Πλατιά

............................................................................................................. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου