26 Μαΐου 2017

σαν το παλιό λικέρ..- της Σοφίας Θεοδοσιάδη


Με πήρε πάλι από το χέρι  η ''μνήμη'' μου η μάγισσα η παλιά..  μέσα στους κερασώνες μ' έβγαλε το μάτι να ''χορτάσει'' κόκκινο..να 'ρθουν και να με συναντήσουνε τα χρώματα .. οι μυρωδιές..τη γλώσσα να γλυκάνουνε της μάνας μου εκείνα τα γλυκά..Στο παραθύρι μ' έβγαλε το ξύλινο ..και σκαρφαλώνοντας.. απ' τη μπουκάλα που ελιάζονταν το ''κερασό' να πιω..κι ας με μαλώνανε ..πως το λικέρ ετούτο είναι δυνατό.. μεθάει τα παιδιά.. 

Μη σας γελάει το όνομα..γινότανε από βύσσινο το διάσημο της μάνας μου λικέρ..Μα εγώ ''μεθυσμένο'' ετριγύρναγα..έτσι κι αλλιώς.. από της άγριας φύσης που με αιφνιδίαζε .. καινούριο κάδρο καθώς εζωγράφιζε στα μάτια μου μπροστά..

Παιδιά σαν ''αλητάκια'' άλλης εποχής..ξυπόλητα συχνά..ανήσυχα στα μάτια και στο πνεύμα μας..τρελλοπαρέα αγοροκόριτσων σε κείνο μου το μικροσκοπικό.. μα ''μαγικό'' χωριό..Κάμπος απέραντος ..σαν θάλασσα πλατιά..μα θάλασσα δεν ήταν..Είχε καλούδια όμως  περισσά..σε πονηριές και ζαβολιές την παρέα μου κρατούσε..

Κι εκεί  στον κάμπο τον πλατύ..στης Θράκης μου τα μέρη..οι γεωπόνοι πιάσανε δουλειά ..μαζί μ' αυτούς κι εμείς..Μα εμείς οι λιλιπούτειοι..σκεπάρνια δεν κρατάγαμε..μον' εμαζεύαμε ''σοδειά'' κι εκείνη στα κρυφά.. Εσκαρφαλώναμε σαν έβλεπε το μάτι μας ..ο κάμπος  να γεμίζει  ''σκουλαρίκια'' .. Πρόκληση δυνατή και αξεπέραστη.. τα ''σκουλαρίκια'' μας να γίνονται..να ομορφαίνουνε τα παιδικά μας τα αυτιά..τα κόκκινα τα πλουμιστά κεράσια...

Τα απογεύματα  εκείνα τα Μαγιάτικα στο μακρινό χωριό..γέλια τραγούδια και φωνές..στολίζαν το κεφάλι μας..και σκουλαρίκια ολοκόκκινα τα αυτιά των κοριτσιών μα και των αγοριών μας..στα πανηγύρια της γιορτής των κερασιών με τα σαντούρια και τις γκάϊντες..με τα τραγούδια της τοπολαλιάς..νότες να ''σκίζουν'' να  χαράζουνε τη χαρά μες στον αέρα..Άφησα πίσω τα δρομάκια τα γνωστά..τα καλντερίμια της μικρής της γειτονιάς μου..μια  νοσταλγία γλυκειά σαν το παλιό καλό λικέρ της μάνας μου..διώχνει τη θίψη και χαϊδεύει την ψυχή μου..λίπασμα λες..και ρίζωσαν ανθίζουν και καρπίζουνε οι κερασιές εντός μου..κάθε που Μάης  έρχεται ..και με κερνά απ' τα δυνατά  της μνήμης μου ποτά.....

σαν το παλιό λικέρ - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου