''σε μιας κοχύλας στο λαβύρινθο'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη

Πως να χωρέσω την αγάπη σου..
σε μιας κοχύλας στο λαβύρινθο
να εγκλωβίσω την..
άηχη η δυνατή της η κραυγή..
την γλύκα τη βαθιά ..
να φυλακίσω την..
απ' τα ζεστά..τα φλογερά φιλιά σου
με τι τραγούδι μου θαλασσινό
σινιάλο το σουρούπωμα..
όταν βολτάρει το μεράκι μου
στην κουπαστή..
να βγω για να σου στείλω..
πώς με τ' ανέμου τους φερτούς
τους κόκκους άμμου να τους φορεθώ..
να μεταμορφωθώ..και να χτιστώ..
σε λαμπερό μαργαριτάρι?
''γλυκό''  μου  Καλοκαίριασε..
σίμωσε όπως στα παλιά
σ' ακρογιαλιές τ' Ομήρου να με πας
ν' ανασκαλέψουν οι πατούσες μας 
ζεστές τις αμμουδιές..
μες στης αγκάλης σου τα κύματα
να γλυκονανουρίζουμαι..
στα ακρογιάλια της Παράδεισος..
κοχύλι ξεβρασμένο να γεννιέμαι..
στο κάλλος της αγάπης που μας έθρεψε
ξανά..ξανά και πάλι απ' την αρχή..
στο μίτο μου της Αριάδνης να κρατιέμαι..

''σε μιας κοχύλας στο λαβύρινθο'' - Σοφία Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


...................................................................................................................................................................