''ΣΑΝ ΦΛΟΓΑ''

Κι αν κυνηγάς σ' ολάκερη ζωή
βραβεία..
χειροκροτήματα μοιραία ν'αποσπάσεις
και αν γλιστράς..σκορπιέσαι χάνεσαι
κατρακυλάς..γκρεμίζεσαι στης νιότης σου
τις μάταιες υποσχέσεις..
κι αν της ψυχής σου και του νου το χειροκρότημα
δεν τ' ακουσες..δεν το 'νιωσες μονάχη
μην περιμένεις στη ζωή σου να δικαιωθείς
μην περιμένεις και την πλήρωση
ρηχό ποτάμι πάντα θα κυλάς
λιθαριασμένη η κοίτη σου
αφύτρωτες οι όχθες..
Σαν φλόγα θα σου καίει τα σωθικά
το νου σου θα τον κυβερνά
απ' τα βάθη η φωνή
του λατρεμένου σου γονιού θα σου φωνάζει..
''τα βραβεία δεν τα παίρνουν πάντοτε οι άξιοι''
φορές- φορές..τις περισσότερες στιγμές
στης συντεχνίας βόσκουνε
τα άνομβρα λιβάδια...
Να λαχταράς..ν' αναζητάς..
μες στη σιωπής σου να κοιτάς
στις μαύρες σου..
στις σκοτεινές τις μέρες σου
πίσω απ' τα γκρίζα σύννεφα..
στο ουράνιο τόξο να κοιτάς
ποτέ να μην το λησμονάς
τα ουράνια τόξα βγαίνουνε
μετά τις καταιγίδες...

''ΣΑΝ ΦΛΟΓΑ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,