24 Αυγούστου 2016

Μια νύχτα είδα ένα όνειρο..

Μια νύχτα είδα ένα όνειρο..
Ήμουν..λέει..στην άκρη του γιαλού και κοίταζα..
Η θάλασσα ήταν κατάμαυρη..όλο τρόμο και χοχλακούσε..
Κι από πάνω της ο ουρανός..κατάμαυρος κι αυτός..όλο φοβέρα..κατέβαινε
όλο και πιο χαμηλά..λίγο ακόμα και θ' άγγιζε τη θάλασσα..
Αγέρας δε φυσούσε..νέκρα φρικτή..πλάνταζα..δε μπορούσα να πάρω ανάσα..
Κι άξαφνα..στη στενή χαραμάδα που απόμενε λεύτερη..ανάμεσα ουρανού και θάλασσας..άστραψε ένα άσπρο κατάφωτο πανί..
Ήταν μια μικρή-μικρή βαρκούλα..αυτόφωτη..και μέσα στην πλανταγμένη
απανεμιά..φούσκωνε κάργα το πανί της και προχωρούσε γοργά..βίαια..
ανάμεσα στα σκοτάδια..
Άπλωσα κατά πάνω της τα χέρια.."Η καρδιά μου" φώναξα και ξύπνησα..
Βοήθεια μεγάλη στάθηκε τ' όνειρο ετούτο στη ζωή μου..
Σε δύσκολες στιγμές..όταν όλα γύρα μου σκοτείνιαζαν..κι οι πιο ακριβοί
μου φίλοι..και οι πιο σίγουρες ελπίδες με παρατούσαν..πόσες φορές δεν
έκλεινα τα μάτια..και δεν έβλεπα μέσα από τα ματοτσίνουρά μου τη βαρκούλα αυτή..κι η καρδιά μου έπαιρνε κουράγιο..τινάζουνταν απάνω..
"όρτσα και μη φοβάσαι" μου φώναζε.. κι έσκιζε το σκοτάδι..!
"Αναφορά στο Γκρέκο" Ν. Καζαντζάκης

............................................................................................................


Β.Παπακωνσταντινου - ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΡΑΒΙΑ

.............................................................................................................. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου