Η ΘΑΛΑΣΣΑ- ΠΟΙΗΣΗ..

Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα
Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.
Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει. 

 

Στο ομώνυμο ποίημα η θάλασσα αντιπροσωπεύει τον έρωτα. Ο ποιητής συγκρίνει αυτά τα φιανομενικά ανόμοια στοιχεία που όμως μέσα από την ανάλυση που κάνει αποδεικνύεται ότι έχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία. Το σημαντικότερο κοινό στοιχείο τους είναι πως αν και προκαλούν στη ζωή δυστυχίες, εξακολουθούν να παραμένουν υπέροχα. Μπορεί να πληγώνουν και να είναι επικίνδυνα, όμως μια εσωτερική κινητήρια δύναμη οδηγεί τους ανθρώπους να συνεχίσουν να κολυμπούν αλλά και να ερωτεύονται. Κανένας δεν πρέπει να σκέφτεται ότι θα είναι εκείνος που θα πληγωθεί - ο ένας στους χίλιους. Πάντα το ταξίδι στο άγνωστο κρύβει κινδύνους, αλλά μήπως αυτή δεν είναι και η ομορφιά του ταξιδιού;

 

                                    Νίκος Πλάτανος- Ντίνος Χριστιανόπουλος - Η Θάλασσα.

                                                     Μελοποιημένη Ποίηση

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,