26 Δεκεμβρίου 2023

# βαμμένος καμβάς#


 

 

 

 

 

Σ' ένα παιχνίδι μάταιο και γελοίο
ένα βαθύ αποτύπωμα
κι ασήμαντο για τους πολλούς συνάμα
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις
χαμένος, όλος, μέσ᾿ στις αναμνήσεις,
εν σκιαγράφημα βαμμένο εις τον καμβά
ετόλμαες ν' αφήσεις...............
Κι αν μερικοί θελήσανε να σε αλλάξουνε
να σβήσουνε τα ζωηρά τα χρώματά σου
λίγη μαγεία χάρισέ τους
από το δικό σου τον Παράδεισο
τι κι αν ο χρόνος άφησε
σημάδια πάνω σου ανεξίτηλα
μέσα απ' το θλιμμένο βλέμμα σου
να πλάσεις αρμονία....
γιατί δεν πρόλαβες........
ανταύγειες μοναχά επρόλαβες να ζήσεις.

# βαμμένος καμβάς# - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

24 Δεκεμβρίου 2023

# τι γρήγορα εκύλησαν οι ώρες#


 

Τι γρήγορα εκύλησαν οι ώρες!
΄Ενα ταξίδι η ζωή μέσα στο χρόνο μαγικό!
'' άγνωσται του Κυρίου αι βουλαί ''
σε ποιό σταθμό θα μας αποβιβάσει.
Θα είναι νωρίς? Θα είναι αργά?
Σ' ετούτο το ταξίδι με το τρένο της ζωής
θα συναντήσουμε χαρές, θλίψεις και προσδοκίες.
καλωσορίσματα κι ασήκωτους αποχαιρετισμούς.
Άλλοτε ο χρόνος δωρητής και άμποτε ληστής.
Γι αυτό λοιπόν στην αποβίβαση
στου χρόνου, στης ζωής μας τη ροή
ας ευχηθούμε ..........
να ναι' κυρίαρχα τα πορτραίτα της χαράς
ας ξεστρατίσουμε ως τον Παράδεισο....
αφήνοντας στου χρόνου τις αιώρες
όμορφες αναμνήσεις μοναχά
μια παρακαταθήκη ακριβή
εις τους συνεχιστές μας στο ταξίδι...

 

 # τι γρήγορα εκύλησαν οι ώρες # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ! αγαπητοί συνοδοιπόροι μου..
και λατρεμένα μου παιδιά..!!! 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

21 Δεκεμβρίου 2023

# το φως αρνεύει τις ψυχές#


Απόψε που 'στησαν χορό

τα αστέρια εις τον ουρανό
σε τούτο το γιορτάσι της Γεννήσεως
κατέβα στα σοκάκια μας
φέρνοντας πίσω φως
για να φωτίσεις τα ανήλιαγα
κελάρια της ψυχής
για να βλαστήσουν οι ανέλπιδες
του φωτός οι προσμονές
μη μας ξεχάσεις Κύριε
οδήγησέ μας να ακολουθήσουμε
να φτάσουμε το αστέρι Σου
να ζήσουμε απ' την αρχή
τη μικρή μας Βηθλεέμ.

 # το φως αρνεύει τις ψυχές # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

19 Δεκεμβρίου 2023

# κύμα φωτός#



 

 

Ο πατέρας έφυγε μια νύχτα
υπό το φως των αστεριών
κι Εκείνη..η μητέρα έφυγε
στο απαλό το φως του πρωινού
με ευγνωμοσύνη σκύβεις ταπεινά
στο κάδρο αειμνήστων γεννητόρων!
Στην έρμη πλέον δημοσιά
βαδίζεις μοναχή σου....
η περιπέτειά σου με το φως λυτρωτική
δίνεις ταυτότητα στα πράγματα
τα Καλοκαίρια εκθαμβωτικό και ανελέητο
αγγελικό και μαύρο φως
η απουσία του φωτός εντός σου οδυνηρή
ξωπίσω τρέχεις από τα λαμπιρίσματα
βάλσαμο στις πληγές
κύμα φωτός σαρώνει σου το νου
στις ατραπούς της ταραγμένης σου ψυχής.
λάμπουν πυγολαμίδες. 


 # κύμα φωτός # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

14 Δεκεμβρίου 2023

# η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών#


 

 

 

 

Η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών
σκορπά τις στάχτες της απλόχερα
ψελλίζοντας τα ουσιώδη ακροβατεί
αγγίζοντας την κλίμακα τη νοητή
με της καρδιάς τ' απέθαντα
τ' απέρριτα υλικά........
μεταρσιώνει το στιγμιότυπο σε αφορμή
απομυζά την πεμπτουσίαν του κόσμου.

 # η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών#- Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

12 Δεκεμβρίου 2023

✿*゚ανθισμένα ασπράγκαθα ✿*゚


Αυτό το ίδιο το παιδί
λουφάζει μέσα μου χρόνους πολλούς..
με προσκαλεί..
Στην υπνοφαντασία μου
στο φευγαλέον του ονείρου μου
παράξενα με κάνει να ονειρεύομαι
πως τάχα λέει θα έκαμα ''την έρημο ν' ανθίσει''..
κι αν το χωράφι των νεράϊδων ελιγόστευε
θα 'ρθουν καιροί η μαγεία του
καταμεσίς εις τους αμμόλοφους ερημικά..
ίσως και το ποθούμενο ν' ανθίσει το βλαστάρι!
Σε ξεχασμένες μέρες οδηγούμασταν
μπαίναμε σ' έναν χώρο μαγεμένο
με την άγρια φύση εσυνδεόμασταν
αλλάζοντας τον κόσμο ευεργετούμασταν
''ξέφτια της μνήμης μου''
εις της ερήμου τους αμμόλοφους στο ονείρεμα
εις τα ασπράγκαθα π' ανθούσαν με οδηγείτε!

 ✿*゚ανθισμένα ασπράγκαθα ✿*゚ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 


9 Δεκεμβρίου 2023

# Χριστούγεννα στο σπίτι#

 

 

 

 

 

Καμμιά φορά όταν χιονίζει ονειρεύομαι
και τότες ξεστρατίζω στον Παράδεισο
των παιδικών μου χρόνων
τότες που αγωνιούσε η μάνα μου
αν θα 'ρχονταν εις το κατώφλι μας
οι Μάγοι και οι Αγγέλοι
τότες που έτρεμε το καντηλέρι
μπρος στα εικονίσματα
κι εσκόρπαε το φως το ιλαρόν
την ώρα που ο ήλιος «εβασίλευε»
κι εσκορπαε το φως..το χρώμα..την ομορφιά
κι η μάνα μου
γονατιστή προσεύχονταν
μπροστά στο εικονοστάσι
ζητούσε ελπίδα,προσμονή
μέσα της λάμπαν ξάστεροι ουρανοί
κι ανάμεσα στις μυρωδιές
κανέλλας και λιβάνι
το Θείο βρέφος εύχονταν
στην παιδική μας κάμαρη να έρθει να θρονιάσει..

 Πόσο ελαχτάρησα εκειά
τη σπιτικιά τη ζεστασιά!
στο ονείρεμα............
των Μάγων το αστέρι να με οδηγεί
για μίαν ύστερη φορά
στης Βηθλεέμ τον ξενώνα ο δρόμος να με βγάλει
για μίαν μοναδικήν στιγμήν
να νιώσω πως εγεννήθηκε ένας Θεός
τις αμαρτίες του κόσμου να ξεπλύνει
και το ξημέρωμα στην πρωινή την πάχνη
της πατρίδας μου
όρκο τρανό να ορκιστώ
φωτιά ιερή να ανάβω στο κωνάκι μου
τη σπιτική τη θαλπωρή
κάθε που έρχονται Χριστούγεννα
να γεύομαι στο σπίτι, στη φωλιά μου!


# Χριστούγεννα στο σπίτι # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

7 Δεκεμβρίου 2023

# νύχτες σιωπής#


Τις νύχτες της σιωπής μου τις αμίλητες
ανιχνεύοντας εντός μου εστροβιλίσθην
διέλυσα όλες τις γραμμές των οριζόντων
επόθησα διακαώς τ' άδυτα της ψυχή μου να σκαλίσω...
Στα μάτια ανέτειλε ευθύς το φως
μια πεταλούδα η ψυχή
σπαταλημένες πεθυμιές
στους ώμους κουβαλούσε
στις άκριες των βλεφάρων της
άηχα έσβηναν αργά- αργά
εκρύβονταν απρόσμενα
οι πρωτόγενείς οι θησαυροί της
μα ό,τι είναι μαγικό άφθαρτο παραμένει..
εις τους γυμνούς τους ώμους της
δένδρο εζωγραφίζονταν
μέσα απ' τις φυλλωσιές επέρναε
για μια στερνή φορά
ήταν που έδρεψε Χειμώνες από δάσος ιερό
κι εκρύβη στο σκοτάδι..

# νύχτες σιωπής# - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

3 Δεκεμβρίου 2023

# χτες ονειρεύτηκα τη θάλασσα #



 

 

Πως έγινε ακύμαντη η θάλασσα
μες στη φουρτούνα της ψυχής μου
ακύμαντα τα βράδια υποσχόμενα
παράξενα τα ονείρατα ξυπνούνε..
Απόψε ένα ακρογιάλι ονειρεύτηκα
έτρεχε η σκια σου στην ακτή
δελφίνια επαίζαν με τα κύματα
κι η πελαγίσια αντάρα εκόπαζε
κι εμέ,μία σχεδία με περίμενε εις την ακτή
περίμενε να ξανοιχτώ
ν' αράξω σ' ένα ανθρώπινο ακρογιάλι
σαν τότε που ήμουνα παιδί
και κοίταγα στα μάτια τους ανθρώπους
και καθώς έψαχνα στα βότσαλα
εφύσηξε τ' αγέρι το θαλασσινό
εξύπνησα..............
και τ' όνειρο εχάθη.
δεν είναι ο τόπος μου εδώ
εγώ στα παραμύθια κατοικώ
μονάχα εκεί είμ' ο εαυτός μου 


# χτες ονειρεύτηκα τη θάλασσα #

 σε ποίηση - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,