Απόψε πάλι μες στην κάμαρα..που με μανία τη χτυπά ο αέρας και σφυρίζει..διάχυτο θα αφήσω να σκορπίσει το άρωμα..από λεβάντες του έρωτα..να την ποτίσει την κάμαρα με το χαμηλωμένο φως...το φως που χαμηλά..δισταχτικά απλώνουνε.. μοιράζουνε..πάντα εκείνα τα κεριά..που σε ανύποπτο το χρόνο μου αγοράζω τα ρεσώ.. στιγμές να μου προσφέρουνε χαλάρωσης.. τούτα τα απογεύματα τα
Ανοιξιάτικα που εμεγάλωσεν ημέρα και διόλου γρήγορα νυχτώνει...
Θέλουν και διψούν να παραμένουνε ζεστές..οι όμορφες καρδιές..φορούν κατάσαρκα χρώματα πια ''ζεστά'' τ' αγιάζι τ'Ανοιξιάτικο να διώξουν..δεν κρύβονται πίσω από ανούσιους εγωισμούς..δεν τρέμουνε τους τοίχους τους εντός τους να ''ποτίσουν''.. αφήνουνε το άρωμα..το ''έλαιο'' εκείνο το ξεχωριστό..τους τοίχους της ψυχής να ζωγραφίσει..
Μοιάζουν ''λεκέδες''ανεξίτηλοι..μα είναι ''λεκέδες'' αρωματικοί..λεκέδες που φέρνουν πότε-πότε φθορά καταστροφή.. εκεί όπου σταλάζουν.. μα αν δεν πονέσεις τότε και δεν έχεις...έτσι μαθαίνεις σαν ένας μικρός μαθητής.. τους ''λεκέδες'' από τα αρώματα να μπορείς με προσοχή να ξεχωρίζεις... Δεν ξέρω τι άρωμα μου λένε οι φίλοι και οι γνωστοί πως έχει ο έρωτας..του δίνουν χρώμα και άρωμα ο καθείς με τα μάτια τα δικά του..Μα στην ερώτηση αυτή του ''διαγωνίσματος'' ..εγώ την έχω την απάντηση εδώ και χρόνια πια πολλά..εδώ και κάμποσο καιρό...
Ναι για μένα έχει λεβάντας άρωμα ..είναι αυτό το άρωμα..το χρώμα αυτό που μου ταιριάζει..το επιλέγω χρόνια τώρα το φορώ..και μ' όλα τα άλλα τα χρυσά..τα διαφημιζόμενα..τα αρώματα της αγοράς..εγώ δεν το αλλάζω...Είναι μοναδική ετούτη η μυρωδιά..την νιώθω..την αισθάνομαι..όταν με κυριεύει...Λένε πως η λεβάντα είναι θεραπευτική..πως ξέρει να γιατρεύει..Μα εγώ το ξέρω από όλους πιο καλά..πως ναι..γιατρεύει αυτό το άρωμα..σαν θα φωλιάσει επάνω στα φύλλα της καρδιάς..και τα ποτίσει με δροσοσταλιές..του έρωτα σταγόνες...
Τούτα τα απόβραδα..τα βράδια που μοιάζουν κρύα και μοναχικά..ποτίζουνε οι τοίχοι γύρω μου..ρουφούν τα χρώματα..τα αρώματα..οι φλόγες που ανάβουνε τα αρωματικά κεριά μου..οι φλόγες τρεμοσβήνουνε ..μου ανάβουνε τις σπίθες της ψυχής μου..Γυρνώ..κοιτώ..μες στο ημίφως των κεριών..εκεί στο κασελάκι το παλιό..τα σακουλάκια τα αρωματικά του έρωτα..όμορφα..ταχτοποιημένα από παλιά..με το βελούδινο το κορδελάκι..μα κι άλλα φρέσκα που μυρίζουνε πιο δυνατά..την κάμαρα με αρώματα γεμίζουν...
#τα βράδια μου μυρίζουνε λεβάντες #
Δοκίμιον Λυρικόν - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
aromasofias.blogspot.com
...............................................................................
