Όχι απόψε που είναι ολόγιομο ξανά και πάλι το φεγγάρι το Αυγουστιάτικο...ένα αληθινό σεργιάνι θα τη βγάλω την ψυχή...εκεί στο κάστρο το μοναδικό της πόλης μου ..στο Ρίο...Εκεί ..πλαισιωμένη απ' την αγάπη την αληθινή..την αδιαμφισβήτητη...των αγαπημένων μου κρατώντας το χεράκι..Μεγάλωσαν πολύ και τα βλαστάρια μου..γίνανε άντρες ολάκαιροι...γυναίκες όμορφες ..συγκροτημένες..χρήσιμες και δυναμικές...μα και της προσφοράς παιδιά...Είναι λέν' το χάσμα αυτό των γενεών...που συντροφιές γονιών με τα παιδιά τους πολλάκις δεν το επιτρέπει..
Λάθος τρανό...μεγάλο λάθος είν' αυτό..γιατί..αν προετοίμασες από πολύ νωρίς...αν ετοποθετήθηκες απέναντι στο χάσμα αυτό..αν έλαβες τα μέτρα σου...αν εκαλλιέργησες και δούλεψες τη θέση σου...ποιός τάχα να'ναι ο ρόλος σου απέναντι σ' αυτό...τόλμησες να το κλείσεις..και την απόσταση αυτή..με περίσκεψη..με σεβασμό και με σοφία το δρόμο αυτό του χάσματος εσύ να διανύσεις..όσο τα βήματά σου τα αλλιώτικα εσέ σου επιτρέπουν..
Κι έτσι ξυπνάς ένα πρωί και νιώθεις πως εφύτεψες αγάπη μες στο χάσμα αυτό των γενεών και φύτρωσε..και βγήκανε λουλούδια απ' το βάζο το κλειστό...σκορπίσαν καταγής..και ήλθε σε σένα η μυρωδιά..γήινη ..γνώριμη...συγγενική..μες στης ψυχής σου τα κιτάπια...Πλαισιωμένη απόψε..από ένα πανέμορφο..''μπουκέτο'' από νιάτα φορτωμένο...τα παιδιά που ακολούθησαν τα χνάρια μιας αληθινής και ουσιαστικής ζωής..τα λατρεμένα μου παιδιά..τα παιδιά μου...και από τους εκλεκτούς τους φίλους τους ,που από παιδιά τους ξέρω...μέσα εκεί σ' αυτόν τον τόπο τον ξεχωριστό...μέσα σε τούτο το ξεχωριστό...το ιδιαίτερο ετούτο το αλωνάκι...τι.. έχουν μαγεία τις νυχτιές τα κάστρα μες στη θάλασσα..διάπλατα νου ..και λογισμό και την καρδιά μου θα ανοίξω..για να γευτώ την ποίηση...τους όμορφους τους στίχους..και τις μελωδικές τις μουσικές..που εδιαλέξανε για την αποψινή βραδιά ..ιδιαίτερα χαρούμενη..που οι νέοι εμυήθηκαν ..και διάλεξαν ποιητικά μα και μελωδικά...τούτη την όμορφη βραδιά...μαζί μου να περάσουν...
«Μη Διακόπτετε…είμαι με τη σελήνη».
Αυτός είναι ο πρωτότυπος τίτλος της μουσικής εκδήλωσης με θέμα την πιο ρομαντική και φωτεινή πανσέληνο του χρόνου, το ολόγιομο Αυγουστιάτικο φεγγάρι, που θα γίνει σήμερα Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016 στις 22.00 στο Φρούριο του Ρίου, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
με τους Πατρινούς Ανδρέα και Λουκά Αδαμόπουλο
Ναι...θα τυλιχτώ από τις ρομαντικές τις μουσικές...απ' τις κιθάρες και τις μελωδίες τις γλυκές ..και τις ανεπανάληπτες...που απόψε εκεί :
Στο Καστέλι (κάστρο) του Ρίου θα αποτελέσει ένα από τα σημεία αναφοράς για το φετινό ραντεβού της Πάτρας με την πανσέληνο του Αυγούστου...στις 18 του μήνα..το βράδυ...και όλοι θα 'μαστε εκεί..για ένα ακόμα << τετ-α-τετ>... με την Πανσέληνο..να αποχαιρετήσουμε κι αυτό το Καλοκαίρι ..που άρχισε δειλά -δειλά..να μας αποχαιρετά...
Έτσι απλά...εκεί μέσα στη θάλασσα...σε τούτο το μαναδικό το Κάστρο...στολίδι εξαιρετικό της πόλης μου..ριγμένο μες στου χρόνου τις σελίδες...κάποτε χτίστηκε για εντελώς άλλους σκόπούς ,όπως και κάθε κάστρο...μα έχει μνήμη αυτό έκτοτε και πολιτισμική...και τη χροιά που οι μεταγενέστεροι του δώσαν.. Με συγκινεί ο χώρος του αισθαντικά με κάνει για να νιώθω...γιατί ακούστηκαν μέσα εκεί στα ''σπλάχνα'' του εδώ και αιώνες τώρα...γλυκά ..πικρά...μελωδίες λυρικές...ποιήματα που άγγιξαν καρδιές...ενώσανε ψυχές...στο εκκλησσάκι που κρύβεται μέσα στους τοίχους του...χώρος μοναδικός...ανάσα ιστορίας...και γέμισμα των ψυχών...
Τι να ζητήσει απόψε ένας άνθρωπος...που μοναχά στα ''ταπεινά'' γεύεται τη χαρά......Φυσάει ένα αεράκι ελαφρύ..καθώς σφιχτά τη νιώθω την ψυχή μου αγκαλιασμένη...καθώς περνάω την είσοδο κι απόψε πάλι εκεί...για πολλοστή φορά...να ακούσω μελωδίες ανεπανάληπτες..να ονειρευτώ...να κυνηγήσω το ολόγιομο φεγγάρι..που μια ζωή το κυνηγώ...μήπως το φτάσω απόψε και το ''πάρω'' να κοιμηθώ μαζί του ...δίπλα εκεί στο μαξιλάρι μου...γιατί ολόγιομη είν' απόψε..σαν κι αυτό ..κι εμένα η ψυχή μου...
Είμαι αθεράπευτα ρομαντική...δε θέλω να αλλάξω...θέλω κάθε φορά ξοπίσω του να τρέχω,το βράδυ που ολόγιομο γίνεται το φεγγάρι...και να του γνέφω να με δει..μήπως και με γνωρίσει..
Όμορφη νάναι κι απόψε η βραδιά η δική σας φίλοι μου και να μετράτε στη φαρέτρα σας..τέτοια μοναδικά...γεμάτα αγάπη και αγκαλιάσματα..απ' τους ανθρώπους που είν' για σας ...ολόγιομα Αυγουστιάτικα φεγγάρια..!!!
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη..
.............................................................................................................
Σημείωση :
Οχυρωματικό έργο του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β’, χτίστηκε απέναντι από το κάστρο του Αντιρρίου, ώστε έτσι να ελέγχεται το θαλάσσιο πέρασμα, από το Ιόνιο Πέλαγος στον Κορινθιακό Κόλπο, που λεγόταν «Κιουτσούκ Τσανάκ Καλέ», δηλαδή «Μικρά Δαρδανέλλια».
.........................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου