19 Αυγούστου 2016

Χρόνια που ''βάφτηκαν'' λευκά..- της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Χρόνια που ''βάφτηκαν'' λευκά..που κρύψαν μέσα στο λευκό της αθωότητας...τα μύρια εκείνα χρώματα..που ακόμα δυνατά στα μέσα μας φαντάζουν..Ένα φουστάνι αυτά ..πολύχρωμο...γεμάτο από λούλουδα αληθινά...το ''πλαστικό'' δεν τους εταίριαζε...δεν στέκονταν..ήταν σκληρό και δύσκαμπτο.. δαντέλα για να γίνει...Είχε με σταυροβελονιά κεντίδια το σιρίτι μας που ράβαμε επάνω στον ποδόγυρο...κεντίδια που εβγαίνανε απ' της ψυχής τα χέρια...τα χέρια τα αληθινά...Αποτυπωμένα μες στη μνήμη μας...και τούτο εδώ το Καλοκαίρι ...βγήκαν σεργιάνι μες στις γειτονιές..φίλους για να τα μοιραστούν αναζητούσαν...

Αλλάξανε οι γειτονιές...αλλάξανε οι άνθρωποι..αλλάξαμε κι εμείς...Αλλάξανε και κάποια αποφθέγματα..που τα αποστηθίζαμε ..τον ορισμό της φιλίας να αποδώσουμε σωστά...Αναρωτήθηκες στα σοβαρά κι εσύ ποτέ..μίλησες με τον εαυτό σου?
Έσκυψες πάνω στη δική σου τη ''δαντέλα'' ?...εσκέφτηκες γιατί ξεθώριασε και δεν την αναγνωρίζεις πια ?..Μη γίνεσαι γκρινιάρα τώρα εσύ..δε φταίνε μόνο πάντα οι άλλοι...Φορτώθηκες στους ώμους σου...όλα τα βάρη που σου περισσέψανε...χρόνια τώρα και τα σώριασες στο παλιό σου το σεντούκι...Ήταν αβάσταχτα πολλές φορές και σου ξεσκίζαν τη ''δαντέλα'' .Μα οι φιλίες οι επιφανειακές...δεν τις αντέχουνε τις ''ξεσκισμένες'' σου δαντέλες..Σε θέλουν πάντα φρέσκια ..γελαστή...και καλοφορεμένη...

Υπάρχουν όμως και οι φιλίες οι αληθινές...που το ''κατάλευκο'' φουστάνι τους ακόμα το φοράνε...Δε ''γάριασε''. και δεν κιτρίνισε...μες στο μπαουλοντίβανο ..εκεί στην άκρη φυλαγμένο...Είναι οι φίλοι οι υπομονετικοί...που σε κοιτούν στα μάτια...και σου αποκρίνονται χωρίς να τους μιλάς...γιατί επιάσαν το σφυγμό σου...Ναι ...υπάρχουνε..είναι ελάχιστοι..πολύτιμοι..και όχι απλά και μόνο ''χρηστικοί''.Πάντα σ' αυτούς να επενδύουμε...και είναι η πιο επισφαλής επένδυση...στο διάβα μας των χρόνων..Εδώ μονάχα θα σταθώ...και θα το μοιραστώ αυτό το υπέροχο και διαχρονικό το σκεπτικό...του φιλόσοφου Αριστοτέλη:

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη υπάρχουν τρεις τύποι φιλίας:
H φιλία που βασίζεται στη χρησιμότητα.
Η φιλία που βασίζεται στην ευχαρίστηση.
Η φιλία που βασίζεται στην αρετή.

Πιο συγκεκριμένα:

Η φιλία που βασίζεται στη χρησιμότητα είναι η φιλία που δύο άνθρωποι χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλον για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Για παράδειγμα, οι μαθητές έχουν συχνά αυτό το είδος της σχέσης. Δύο μαθητές μπορεί να καθίσουν δίπλα ο ένας στον άλλο στην τάξη, και να μοιράσουν τις σημειώσεις τους ή να βοηθήσει ο ένας στον άλλο στη λύση ενός προβλήματος . Σε μια τέτοια σχέση, όταν τελειώνει η χρησιμότητα, τελειώνει και η φιλία. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό το είδος της φιλίας εφ' όσον υπάρχει σεβασμός .
.
Η φιλία που βασίζεται στην ευχαρίστηση, είναι η φιλία στην οποία ο ένας απολαμβάνει τη παρέα του άλλου. Ίσως βρίσκουμε κάποιον αστείο και χαριτομένο και μας αρέσει να τον έχουμε γύρω μας. Όταν παύει να μας ευχαριστεί η παρουσία του, τελειώνει και η φιλία.

Η φιλία που βασίζεται 
στην αρετή, είναι η φιλία στην οποία και οι δυο φίλοι αγαπάνε πραγματικά ο ενας τον αλλον και είναι ηθικά ενάρετοι και οι δυο. Σε αυτή τη φιλία, και οι δυο αγαπάνε τον εαυτό τους για αυτό που είναι και κατ’επέκταση αγαπάνε και το φίλο τους για αυτό που είναι. Αυτό το είδος θεωρείτε ως την υψηλότερη μορφή φιλίας . Δεν θεωρείτε ως η τέλεια μορφή φιλίας καθώς θα υπάρξουν και προβλήματα, αλλά επειδή βασίζεται στη καλοσύνη και σε αληθινά αισθήματα είναι η πιο ανθεκτική φιλία.

Σαφώς και επιλέγω πάντα στη ζωή...την τρίτη αυτή των περιπτώσεων...τη φιλία που βασίζεται στην αρετή..γιατί θαρρώ πως αυτή είναι δυνατή...και αντέχει το ''φουστάνι'' της κατάλευκο ακόμα να φοράει...

Κείμενο - Σοφία Θεδοδοσιάδη.
.............................................................................................................

 Και με το υπέροχο τραγούδι για τους φίλους μου....
η φίλη σας Σοφία...




ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!

.............................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου