ΚΟΥΒΕΝΤΑ Μ' ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Κουβέντα μ΄ Ένα Λουλούδι.

Κυκλαδινό κυκλάμινο
στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
πού μίσχο και σαλεύεις.

Μέσα στο βράχο σύναξα
το γαίμα στάλα στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα
κι ήλιο μαζεύω τώρα.

Γιάνης ΡΙΤΣΟς.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Κυκλάμινο ο '''Βασιλιάς''' του Φθινόπωρου.
Κουβέντα λοιπόν πιάνει... ο εξόριστος τότε ποιητής μας.. με το λουλούδι...που επιμένει να φυτρώνει...κόντρα στη σκληράδα των βράχων...και τίποτα δεν το σταματά...
Ελπιδοφόρο...διαχρονικό....και σημάδι της ζωής που δεν σταματά...
Μέρες δύσκολες...μέρες σκληρές...μα η ελπίδα πάντα μας κλείνει το μάτι...αρκεί να πιαστούμε από αυτήν..
Καθόλου τυχαίο και συμπτωματικό δεν είναι...που οι στίχοι αυτοί έγιναν χιλιοτραγουδισμένοι...αφού μελοποιήθηκαν από το Μίκυ Θεοδωράκη...και αποτελούν...ένα από τα Λιανοτράγουδα της Πατρίδας μας..

Μνήμη μου σε λένε Πόντο....

<< Ακόμα οι χαρακιές..στην καρδιά μου .του Γιάννη και της Δέσποινας των αδελφών μου...μου δείχνουν το δρόμο της μη λησμονιάς...
Το άκουσα κι αυτό ένα πρωινό ...
Ναι μέσα στα τάγματα εργασίας....μακριά από το πατρικό μου έσβησαν...στα τάγματα εργασίας σου λέει...τάγματα εξόντωσης λέω εγώ μάτια μου....
Οι αγαπημένοι μου.....οι άνθρωποί μου...οι ρίζες μου....
Χαμένη στον πόνο της  η μητέρα μας...να γυρνάει όλη μέρα στα βουνά της αγαπημένης μου Κερασούντας..και το βράδυ να γυρνά μ' ένα ματσάκι ρίγανη και να μου λέει...: για τα αδέλφια σου Σοφία μου...
Για να στολίσω το εικονοστάσι...που έγινε ο τάφος τους...
Γιατί τάφο δεν γεύτηκαν...
Ναι '''γεύτηκαν'''.Λέξη παράξενη για τους νεκρούς...μικρή μου.
Μα και οι νεκροί θέλουν να ησυχάσουν..>>

( απόσπασμα από τη ζωντανή διήγηση...της γιαγιάς μου Σοφίας )
Κείμενο αφήγηση - Σοφία Θεοδοσιάδη.
΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄
Δεν είναι απλά μια προσωπική ιστορία... Δεν είναι παραμύθι..
Είναι η ιστορία ..όλων αυτών των ξεριζωμένων Ποντίων..που υπέστησαν ... όσα ο νους του ανθρώπου δεν χωράει.....στη φοβερή Γενοκτονία...του 1922...από τους Τούρκους...
΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄
Τα ιστορικά γεγονότα λίγο - πολύ τα γνωρίζετε...
όμως οι καιροί δεν αλλάζουν και καθημερινά οι '''γενοκτονίες'''' συντελούνται...μόνο τα όπλα και ο τρόπος αλλάζει...
Σας παραθέτω παρακάτω ένα καταπληκτικό κείμενο ...που είναι κατ' εμέ...παρακαταθήκη...για το τότε ...και για το σημερινό γίγνεσθαι...
Σοφία θεοδοσιάδη  .
΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄
Η Γενοκτονία του Ποντιακού ελληνισμού.
 Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
╔═════════✽  ╔═════════✽
Στίγμα ανεξάλειπτο στην ιστορική εκπόρευση του ελληνισμού, η γενοκτονία των Ποντίων αποτελεί μια απο τις οδυνηρότερες στιγμές μας, υποτονίζοντας με εγκαυστικό τρόπο, το προαιώνιο μίσος των Τούρκων για τους Έλληνες, αλλά και την βίαια και αιμοσταγή ιστορική τους παρουσία.
Πολύ έγλωττα εδώ τα λόγια του Αμερικανού πρόξενου στην Σμύρνη Τζών Χόρτον «Απο άκρου εις άκρον σε όλη την επικράτεια των Τούρκων, πάντα υπήρχε μια κηλίδα αίματος για να θυμίζει την βάρβαρη παρουσία τους».

 Η γενοκτονία των Ποντίων έλαβε χώρα κατά την περίοδο (1916-1923) και είχε ως τραγικό επακόλουθο την φρικιαστική δολοφονία 353.000 ανθρώπων....

Στις 19 Μαίου ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στην Σαμψούντα και ξεκινά η δεύτερη βιαιότερη περίοδος της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Ο Κεμάλ που διψά για αίμα και διάστικτος απο μίσος εναντίων των ελλήνων καθώς είναι, με την αρωγή του νεοτουρκι-κού κομιτάτου, ιδρύει την μυστική οργάνωση «Mutafai Milliye»  και ενσπείρει το μίσος εναντίων των ελλήνων.
Ρίχνονται τα σχέδια του ολοκληρωτικού αφανισμού του Ποντιακού ελληνισμού.
Είχε παρέλθει το διάβα ολόκληρων αιώνων, μετά την ιστορικά οδυνηρή κατάληψη της Σαμψούντας  και ωστόσο είχαν μείνει άσβεστες οι εστίες του ελληνισμού στον Πόντο και την Ιωνία. Και τώρα μόλις σε λίγα χρόνια, ο Κεμάλ κατόρθωνε να αφανίσει τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας και μαζί τους έναν πολιτισμό που είχε αποτυπώσει αδρά τον ίσκιο του στην οικουμένη.

 Απέλπιδα οδός σωτηρίας για τους τραγικούς έλληνες του Πόντου απέναντις στις φρυκαλέες βιαιότητες των Τούρκων εναντίον τους, ήταν η οργάνωση αντάρτικου και η καταφυγή στα βουνά για να τους πολεμήσουν. Και να προστα-τεύσουν έτσι στον βαθμό που ήταν εφικτό, τους αμάχους και τα γυναικόπαιδα.

 Και είναι βέβαιον ότι τα αθώμα θύματα της τουρκικής γενοκτονικής θηριωδίας, θα ήταν κατά πολύ περισσότερα, αν το γενναίο αντάρτικο που οργανώθηκε στα βουνά, απο ατρόμητους ήρωες του Πόντου, δεν έθετε στοιχειωδώς φραγμό στις αιμοσταγείς επελάσεις των Τούρκων στα ελληνικά χωριά.

Οι Έλληνες του Πόντου, με τον μαρτυρικό τους θάνατο-Γενοκτονία στις προαιώνιες πατρογονικές εστίες της ευλογημένης γης του Πόντου και της Ιωνίας, διατράνωσαν στην αχανή λεωφόρο του χρόνου, την πολιτισμική και πνευματική αλκή του ελληνισμού.
╔═════════✽  ╔═════════✽
 Σήμερα πολύ περισσότερο απο ποτέ, που ο ελληνισμός κλυδωνίζεται απο την επαπειλούμενη οικονομική χρεοκοπία, με την επαγόμενη πολιτισμική και πνευματική μας κατάπτωση, οφείλουμε να αντλήσουμε ηθικές δυνάμεις, απο την ιστορικά μεγαλουργό παρουσία των Ελλήνων στα ιερά χώματα του Πόντου και να προβούμε σε μια δυναμική πολιτισμική και ηθικοπνευματική αντεπίθεση, στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.

 Το οφείλουμε πάνω απο όλα στο ηρωϊκό αίμα των μαρτύρων του έθνους μας, των αλησμόνητων ακριτών της γλυκιάς πατρίδας του Πόντου.
..............................................................................................................

Πόσοι αλήθεια από μας Μπορούμε να κοιτάξουμε την Αλήθεια κατάματα ?

Πόσοι αλήθεια από μας μπορούμε να κοιτάξουμε την αλήθεια
κατάματα ?
Πόσοι έχουν τα κότσια και τη δύναμη ...να βγούν από τα μικρά καθημερινά....μονόχνωτα...θέλω και συμφέροντά τους...?
Πόσοι έχουν τις αντοχές να αυτομαστιγωθούν για τις λάθος επιλογές τους ?
Ελάχιστοι θαρρώ....
Ζούμε στιγμές ...για μένα αναμενόμενες ως προς το ένα σκέλος....
Από τη μια οι ξένοι...εκείνοι....που βρέθηκαν ...από ότι φαίνεται στην ίδια διαδρομή μαζί μας ...δεν ξέρω ακριβώς για ποιούς λόγους.
Προφανώς για τα δικά τους συμφέροντα....
Γιατί δεν είμαι αφελής να πιστεύω τώρα πια ...πως ήθελαν την ανάπτυξή μας...εκ των προτέρων και άνευ όρων...
Και για ποιό λόγο άλλωστε...
Κι από την άλλη πλευρά εμείς.....
Ανάξιοι από ότι απεδείχθη...να μετατραπούμε σε ''''άλογα κούρσας''''να αρπάξουμε την ευκαιρία που μας δόθηκε τότε ...
Ερχόντουσαν πακτωλοί χρημάτων....και ανάπτυξη μηδέν....
Είχε στηθεί ένα γλέντι από τις προηγούμενες κυβερνήσεις....ένα φαγοπότι με τους ημέτερους...
Και τώρα ουρλιαχτά...γιατί το χρήμα δεν έρχεται πια...γιατί τα δανεικά ...κάποτε επιστρέφονται...
Και το πιο τραγελαφικό....να το ακούς και να βγαίνεις ''''από τα ρούχα σου'''''.
Ένα λοιπόν μέτρο που δεν μας αρέσει καθόλου και κόπτονται κάποιο εργατολόγοι....( δήθεν )είναι αυτό το κόψιμο '''των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων'''
Θράσος  !!!Θράσος ...το λέω εγώ...
Που ακούστηκε...σε ποια φιλοσοφία σκέψης και λαού....υπάρχει αυτό το εξωφρενικό.
Να βιάζεσαι να βγεις ,από την ώρα που μπαίνεις στην δουλειά...και τις περισσότερες φορές...ως τώρα τουλάχιστον...με αναξιοκρατικό τρόπο.
Να βιάζεσαι να παροπλιστείς....στην πιο δημιουργική φάση της επαγγελματικής σου ζωής...από 40 χρονών.....και να κάθεσαι...ως ένας κλασσικός τεμπέλης...να σε τα'ί'ζει το κράτος...που παραπαίει...
Και αναλογίστηκες ποτέ σου άραγε ...ποιός θα πλήρώνει τα ένσημά σου....όλα αυτά τα χρόνια που εσύ θα τεμπελιάζεις....σε έναν ιδιωτικό τομέα που πεθαίνει....και στο εκατομμύρια των ανέργων που υποφέρουν ?
Από αυτούς περιμένεις να επιβιώνεις ?
Και μην μου πείτε πως δεν το ξέρετε....
Είχα συναδέλφους που έφυγαν για σύνταξη στα 38 τους....
Κι αυτό λοιπόν  είναι ένα ''''άδικο ''''' κατά τους ''''χαραμοφάηδες ''''μέτρο που καθόλου δεν αρέσει.....
Και πόσα άλλα ίσως δίκαια μέτρα...και άλλα άδικα βεβαίως.....
Άμοιρη Ελλάδα....
Που τώρα τρέχουν κάποιοι '''χαχανιστές''' και σου λένε μη φοβάσαι....Εδώ είμαστε πατρίδα μου...
Τι έκανες κυρία μου χαζοχαρούμενη για την πατρίδα σου ?
Την σεβάστηκες τότε που έπρεπε ?
Και το πιο εξωφρενικό...που μας τους '''προτείνουν''''κι όλας...
Ακόμα κι εδώ μέσα....Φτήνια ! Φτήνια ! Φτήνια !
Kαθημερινά έρχεται μπροστά μου.....χωρίς φυσικά νάναι '''φίλοι'''' μου ...όλοι αυτοί οι ανόητοι...ένα''''καλύτερο και προτεινόμενο''''που λέει....'''''
Καλάαααααααα.....φίλοι μου......καλόοοοοοοο.φιλιάααααα.
Κι είμαι υποχρεωμένη να τρώω το '''σκουπίδι '''τους....
Επίπεδο.....''''νταλίκα''''''
Από την παιδεία ξεκινούν όλα.....του καθενός μας...
Τέτοιους λαούς....χρειάζονται τα συστήματα....
''''''Το απόλυτο τίποτα'''''.
Αυτό μας προτείνουν...
Την πλήρη αποχαύνωση........
Ο πλήρης ξεπεσμός...
Δίνουν βήμα στα ''''λαμόγια'''''που λυμαίνονται όλους τους χώρους...
Ας αφήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα λοιπόν....ας δούμε ...γιατί κι αυτοί οι ''''ξένοι....δεν μας δανείζουν πια....
Μεγάλα τα συμφέροντα που διακυβεύονται....Από τα γεωπολιτικά μας....μέχρι και της Ναυτιλίας  μας....
Γι αυτό και η λυσσαλέα επιμονή του κ. Σό'ι'μπλε....
Αφήσαμε τους ''''λύκους να μπούνε στο μαντρί...
Χωρίς αληθινή συνείδηση...χωρίς την αυτοκριτική μας.....θα μένουμε...ένα άλογο..χαμένο και ξεκομμένο....από την διαδρομή.....λυπημένο και χαμένο στο δάσος....
Πριν μας κατασπαράξουν ολοκληρωτικά....ας πετάξουμε από το μυαλό μας....το ''''σκουπιδαριό'''''των χαχανιστών''''βολεψάκηδων τεμπέληδων'''''κι ας ριχτούμε στην δουλειά...
Στρέψτε το βλέμμα σας στα δικά μας λάθη....
Η αυτοκριτική θα μας σώσει....
Είμαι Ελληνίδα....αγαπώ την πατρίδα μου και την κουλτούρα της....και θέλω η οικογένειά μου..όπως όλοι σας άλλωστε να ζει πολιτισμένα...
Προσφέροντας όμως....ουσιαστικά...κι όχι με βλακώδεις εκφράσεις.....του τύπου'''''πατριώτες''''αδέλφια''''και τρίχες κατσαρές''''
Παντού σε όλους τους χώρους....μια ελαφράδα μας περιβάλλει...
Και δυστυχώς αυτή η ελαφράδα προβάλλεται...
Συγγνώμη που σταμάτησα να σας λέω παραμύθια διδακτικά...
Δεν ξέρω και φτηνιάρικα ανέκδοτα....βλέπεις....
Δεν είμαι ευχάριστη ίσως ..... δεν θέλω νάμαι  αναλώσιμη όμως....
Δεν μπορώ να εθελοτυφλώ...
Μετά από 35 χρόνια δουλειάς...δικαιούμαι νομίζω...να τραβάω το αυτί''''λεκτικά''''εννοώ...στα '''λαμόγια''''
Είμαστε στο σημείο μηδέν...
Το ''''άλογο πληγωμένο'''''και λυπημένο   βγήκε σε έναν άγνωστο δρόμο....
Δεν γίνεται να κρυβόμαστε άλλο πίσω από το δάχτυλό μας..
Δεν γίνεται να μας φταίνε μόνο οι άλλοι...
( Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη )

Ο Ρεαλισμός μας ,μας Οδηγεί στην Αληθινή Ζωή

Τίποτα πια δεν θάναι όπως πριν..
Τώρα το ξέρεις...τώρα το ζεις...
Το έργο που σκηνοθετήθηκε ....χρόνια τώρα για σένα ...κι όχι από σένα μόνον ...αλλά και ερήμην σου πολλάκις....παίζεται μπροστά σου.....με πρωταγωνιστή εσένα....τον ίδιο.
Όσο κι αν το αρνείσαι....όσο κι αν ψάχνεις ημίμετρα για να το αποβάλλεις....θα το ζήσεις....
Υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται την πραγματικότητα.....
Θαρρούν πως γεμίζοντας την ζωή τους με ψεύτικες εικόνες.....πως  έτσι βολεύτηκαν...
Κι άντε και πες βολεύτηκαν .....προσωρινά....και στιγμιαία.....
Οι ''''αληθινές'''''εικόνες....είναι εκεί....και να τις αποφύγεις δεν μπορείς.....
Αν σε κάθε γεγονός....δεν σταθείς.....αν το ''''πένθος'''' δεν βιώσεις   δεν βγαίνεις στο ξέφωτο....
Φώναξε ....κλάψε ....αγανάχτησε.....σκέψου....ταχτοποίησε τα γεγονότα μέσα σου....και ξεκίνα από την αρχή....
Το '''''πένθος'''''όσο κι αν το απωθείς....όσο κι αν το κρύβεις.....αν δεν το βιώσεις.....θάρχεται και θα ξανάρχεταιι μπροστά σου.....και θα ζητάει το μερτικό ,που του αναλογεί ....μέσα στην ψυχή σου....
Το ξέρω πως φοβάσαι να το ζήσεις.....
Το ''''παίζεις'' δυνατός.....και αισιόδοξος.....
Ψάχνεις.....ψεύτικες εικόνες.....να το απωθήσεις....
Πορέψου με την αλήθεια....που απλώθηκε μπροστά σου...
Ξημέρωσε και πάλι....έστω κι αν η νύχτα σου ήταν τόσο σκοτεινή....
Και το Καλοκαίρι είναι εδώ.....και θα πάψει να φυσάει ακατάπαυστα....
Πάντα μετά την μπόρα ακολουθεί η λιακάδα.....
Υπάρχουν άνθρωποι....εκεί έξω....και το ξέρεις .....και το βλέπεις που περνάνε δύσκολα....και η υπομονή και η αξιοπρέπειά τους....μας διδάσκουν.....
Πάψε να γκρινιάζεις....και να ψάχνεις....στις ''''ψευτιές....''''την ευτυχία....
Με ρεαλισμό και βίωση των γεγονότων ...προχωράς παραπέρα....
Μην διαλέγεις πάντα την ελαφρότητα.....θεωρώντας την αισιοδοξία....
Ο πρώτος δυνατός άνεμος...την παίρνει μακριά...την ''''ελαφράδα'''''.
Ώρες περισυλλογής.....συνειδητοπόίησης....είναι τούτες εδώ που ζούμε....
Μέσα από τη συνειδητότητα...βγαίνει η θλίψη μα και η αισιοδοξία.....
Ζήσε την ζωή σου δυνατά....χωρίς την εικονική πραγματικότητα....που σου σέρβιραν...ατελείωτα χρόνια....
Το να ζείς στον δικό σου περιχαρακωμένο μικρόκοσμο....στην ''''κοσμάρα ''''σου ...όπως λέει ο λαός....δεν σε καθιστά αισιόδοξο και ευτυχισμένο άνθρωπο.....
O συνειδητοποιημένος άνθρωπος είναι ο αληθινός άνθρωπος....ο ρεαλιστής άνθρωπος....και κατ' επέκτασιν ο δημιουργικός άνθρωπος....
Η ευτυχία έρχεται μέσα από την δημιουργία....κι όχι μέσα από τα καθημερινά χάχανα...και τους ''''χαχανιστές'''''
H ''''γροθιά''''που έφαγες στο στομάχι...μόνο μάθημα μπορεί να σου γίνει.....Τέρμα τα ψέμματα....
Η αληθινή ζωή είναι εδώ και σε περιμένει.....
      Σοφία Θεοδοσιάδη

Ξαναβάλε τη χαρά ...στη ζωή σου

Αγαπητοί μου φίλοι ....θα σας ευχηθώ Καλό Σαββατοκύριακο ...με τον δικό μου τρόπο....
Δεν μπορώ να είμαι ''''χοροπηδητή'''' ούτε τόσο ευχάριστη....μετά τα τόσα γεγονότα....
Μπορώ όμως...απέναντι στο χρέος γι' αυτά τα παιδιά...που κοιτάζουν ....το απέραντο γαλάζιο .... με τόση λαχτάρα και ηρεμία...να σκεφτώ....να διορθώσω....όσα ακόμα προλαβαίνω....
Και ναι...χάσαμε....απομακρυνθήκαμε από τα παραδοσιακά μας πρότυπα....
Και ναι ...δεν έχεις σε ποιούς να τους υποδείξεις  να μοιάζουν....
Αλλάξαμε κι εμείς τα δικά μας θέλω,....
Κι από το απέραντο γαλάζιο των θαλασσών μας....προτιμήσαμε πολλοί να βουτάμε στη'''''χλωρίνη των πισίνων''''.
Έγινε το όνειρο χιλιάδων Ελλήνων...το χλώριο....
Επιστροφή λοιπόν....στην απλότητα....στη μυρωδιά της θάλασσας....
στο παγωμένο αρωματικό καρπουζάκι της μαμάς....στο παγωτό στο παγκάκι...με γλυκειά παρεούλα....
Καλή η πρόοδος....εξαιρετική και η τεχνολογία....
Δεν απορρίπτουμε....την πρόοδο....αγαπάμε την τεχνολογία.....
Μα η επιστροφή στην αληθινή ζωή ...είναι το εξαιρετικότερο....
Αυτό το Σαββατοκύριακο ας κάνουμε την αρχή....
Ίσως και να μην τα καταφέραμε....όπως ονειρευτήκαμε....ίσως και να αποτύχαμε.....σε βασικά σημεία της ζωής..
Σίγουρα όμως ,υπάρχουν άνθρωποι...μακριά από την πολιτική....και τα
εικονικώς προβεβλημένα άτομα....που φυλάγουν  ακόμα Θερμοπύλες....
Δώστε την ευκαιρία....στα αγγελούδια αυτά....στα παιδιά....να κάνουν τον κόσμο καλύτερο ....από ό,τι μπορέσαμε εμείς....
( Σοφία Θεοδοσιάδη )

Στο Κορίτσι μου...σε σένα Ηλιάνα μου !!!

Αφιερωμένη σε σένα... γλυκό μου κορίτσι η σημερινή μέρα....
Μέρα που γιορτάζεις....μέρα φωτεινή....όπως και το όνομά σου ...Ηλιάνα μου....
Ποτέ δεν σου τόχω πει πόσο περήφανη...νιώθω για σένα...
Φοβόμουν πάντα να έχω '''περηφάνειες'''.
Και ναι...νιώθω περήφανη τώρα για σένα.....
Κι όχι για τα πτυχία σου ή την ομορφιά σου...
Μα γιατί ανακάλυψα πως αυτή  η ''''μοναδική''' , '''ξεχωριστή''' σου σκέψη ...μ' έχει ξεπεράσει...και καθημερινά φωτίζει την δική μου σκέψη ...
Αυτή μας λέγαν είναι, η επιτυχία του γονιού και του δασκάλου....
Να τον ξεπερνούν....τα παιδιά του και οι μαθητές του.....
Να ανοίγουν τα  δικά τους φτερά ....
Και νιώθω ταπεινά... περήφανη για σένα....γιατί η ήρεμη ....η αθόρυβη ...δύναμή σου ...δημιουργεί καθημερινά ...καινούργια δεδομένα...και γεμίζει ελπίδα τους γύρω σου....
Σε λατρεύω και σου το επαναλαμβάνω συχνά...γιατί τα συναισθήματά μας ,πάντα πρέπει να τα εκδηλώνουμε ....και στην ώρα τους ακριβώς....
Πολλά τα συναισθήματα....φτωχά τα λόγια...για να τα αποτυπώσουν, σε λίγες μόνον  λέξεις....
Πάντα εκεί...μέσα στο χρόνο....θα αιωρείται το άρωμα του προγόνου σου...που σου χάρισε αυτό το λαμπερό όνομα....
Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να λένε ...έναν ήλιο λαμπερό ...σαν και σένα...Ηλιάνα μου ?
Λόγια βγαλμένα από την καρδιά ενός γονιού....της μάνας σου...

,,, Χρόνια σου πολλά '''αστέρι μου''''',,,,,,
Χρόνια γεμάτα δημιουργία...
Χρόνια γεμάτα προσφορά...για τους ανθρώπους σου και τον συνάνθρωπο...
Χρόνια γεμάτα εμπειρίες...ανακαλύψεις...και απολαύσεις ξεχωριστές..
Να παραμένεις λάτρης των ανοιχτών θαλασσών...
και κυνηγός των ονείρων σου !!!
╔═════════✽
( Στο κορίτσι μου...σε σένα Ηλιάνα μου-
η μάνα σου...η Σοφία σου...)

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ !!!

✿═════════• Χα'ι'δεύω την καρδιά και την ψυχή μου....
Μόλις τα '''βρω σκούρα''''την παίρνω παραμάσκαλα και την σεργιανάω....Ξορκίζω το κακό....Ταξιδεύω...νοερά ... στα μέρη που περπάτησα κι ονειρεύτηκα....Δεν αντέχεται τόσο γκρίζο....
Στιγμές η ευτυχία...κι ένα βαλς η ζωή ...φίλοι μου αγαπημένοι....•═════════✿

 

- Για τους φίλους μου

Όλοι οι φίλοι μου μέσα κι έξω από το διαδίκτυο....τριγυρνούν με ένα απορημένο βλέμμα...
Για το '''νέο'''' το αναπάντεχο...το ...'''απρόσμενο'' ?'.. δεν θα το έλεγα όμως...
Σε έναν κόσμο...που καθημερινά αλλάζει σαν κινούμενη άμμος....σε έναν κόσμο που παγκοσμιοποιήθηκε...για να εκμεταλλευτεί ο καθένας τις ευκαιρίες του άλλου...σε έναν κόσμο που έγινε αν και παγκοσμιοποιημένος ,πιο εσωστρεφής....προσπαθεί ο καθένας μας να τοποθετηθεί και να βρει την ταυτότητά του...
Πάντα η ωμή αλήθεια ,έτσι αναπάντεχα απλώνεται μπροστά μας...
Και ανυποψίαστοι όντες...οι περισσότεροι ...ψάχνουμε τώρα το σημείο αναφοράς μας...
Ο καθένας μας  και σύμφωνα με τον χαρακτήρα του βεβαίως...
Κι έτσι μέσα σε λίγες μέρες ξεδιπλώθηκαν μπροστά μας...οι ελλείψεις και οι αρνητικές πλευρές του εαυτού μας...
Γέμισαν τα έντυπα μέσα ..πολύξερους......ειδήμονες...ξερόλες...
Γέμισαν είρωνες...μάγκες της μιας πεντάρας...θυμωμένους εγω'ι'στές...και ελαφρείς κουτσομπόληδες...
Το θέμα όμως των ημερών είναι βαθύ και διαχρονικό....
Άλλα εξαρτώνται από μας κι άλλα από μεγάλα ''''δυστυχώς''''αδηφάγα κέντρα αποφάσεων...
Πριν χρόνια...όταν ακόμη εργαζόμουν ...είχα κάποια κυρία για να με βοηθάει...
Μια αξιοπρεπέστατη Βορειοηπειρώτισσα..μια γυναικα με μεγάλη φολοσοφία ζωής...ξεριζωμένη πολλάκις.....
Μούλεγε λοιπόν πως βρέθηκε στην Ελλάδα..
< Τα πλάνα (σχέδια) κ. Σοφία μου τα βάζει άλλος για τη ζωή μούλεγε>
Άλλης θεωρίας τότε εγώ ...έλεγα πως την τύχη του την φτιάχνει κανείς μόνος του...
Αμ δε !!!!
Κι ήρθε η ώρα να καταλάβουμε όλοι...πως τα ''''πλάνα'''' της ζωής τα βάζει ο Ύψιστος''''σε όσους πιστεύουν σ' αυτό...και τα πλάνα της ζωής τα βάζουν και κάποια κέντρα αποφάσεων...Τραπεζιτών ...τοκογλύφων ...και πληρωμένων αρχηγών...
Τα πλάνα όμως της δικής μας προσωπικής ζωής τα βάζουμε εμείς...
Κι η δική μας ζωή αξίζει...να την ντύσουμε με τα καλύτερα...χωρίς να στρέφουμε το βλέμμα μας συνεχώς ....   πίσω μα τρέχοντας μπροστά..
Είμαστε πάντα σε ετοιμότητα...δια παν απρόοπτον και ενδεχόμενον....βασιζόμαστε στην προσωπικότητά μας και συνεχίζουμε αυτήν την πολύτιμη ζωή ...που μας χαρίστηκε...''''μια φορά''''''''άπαξ''''' που έλεγε κι ο αγαπητός μας Μίσσιος...
Δεν γυρνάμε συνεχώς πίσω...σ' αυτά που νομίζαμε πως κατέχουμε...σ' αυτά που νομιζαμε πως είναι δεδομένα...
Εκπτώσεις δεν κάνουμε στην αληθινή ποιότητα της ζωής μας...
Εκπτώσεις θα κάνουμε...στις '''ανόητες πολυτέλειες'''...που νομίζαμε πως ανέβαζαν την '''άδεια ''''πολλές φορές ... εικόνα μας....
Και σ' αυτούς που μοναδικός σκοπός της ζωής τους είναι ο θυμός...οι καυγάδες...το κουτσομπολιό ...τους γυρνάμε την πλάτη...
Δεν μας χρειάζονται έτσι κι αλλιώς...
Ευτυχώς υπάρχει και η λέξη ''''διαγραφή'''απορρίπτω''''σβήνω...φεύγω...
Πλούσια η Ελληνική γλώσσα σε λέξεις και νοήματα...
Καιρός να γίνουμε ο εαυτός μας φίλοι μου αγαπημένοι....
Κοιτάζουμε λοιπόν την αλήθεια κατάματα....σταματάμε...αυτήν την μη δημιουργική μιζέρια...σηκώνουμε τα μανίκια ψηλά και προχωράμε...με τα όσα τα λίγα ...τα απαραίτητα...τα καθημερινά...που κρύβουν πάρα πολλές εκπλήξεις.... 
 Σοφία Θεοδοσιάδη 

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ !!!

Με τόσο λαμπερό ήλιο....τόσο γαλάζιο....τόσες ακρογιαλιές....είναι αμαρτία να μην παίρνουμε αγκαλιά την θετική μας σκέψη....και να ξεκινήσουμε τις διακοπές μας....έστω και για το Σαββατοκύριακο....για όσους ακόμα δεν έχουν περισσότερο χρόνο.
Μπορεί να φαντάζουν δύσκολα ''''τα όνειρα''' αλλά αυτή είναι η ''''μαγκιά''''..νάχεις τη δύναμη....να μην παραιτείσαι   ......με ό,τι κι αν συμβαίνει.....
Να θυμόμαστε πως το μοναδικό μας πρόβλημα δεν είναι οι πολιτικοί και οι πραχτικές που εφαρμόζουν και απορρέουν από αυτές... και μας αγγίζουν...αλλά τα ουσιαστικά προβλήματα βρίσκονται αλλού....γύρω μας στους ανθρώπους μας ....κοντά μας.....
Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας και να κοιτάξουμε αληθινά....
Φροντίζουμε λοιπόν τον πολύτιμο εαυτό μας...γιατί μ' αυτόν πορευόμαστε..... και αξίζει να τον έχουμε σε άριστη κατάσταση....και
φίλο μας και σύμμαχό μας....
Σοφία Θεοδοσιάδη.

 

Σκέψεις αγαπησιάρικες για τους φίλους μου... με το κερασάκι γλυκό της γιαγιάς

Όχι δεν θα σας στενοχωρήσω....
Όλοι το ξέρετε....όλοι το καταλάβατε...πως η ζωή έχει και γεύση και  γλυκειά μα και ξινή συνάμα........
Προβληματισμένοι οι περισσότεροι από μας... που διακοπές δεν φαίνονται....στο προσκήνιο να έρχονται.... διακοπές που κάθε που πλησίαζε  ο Αύγουστος....με όνειρα μας γέμιζαν...ας προσπαθήσουμε  και φέτος.....να τις σκεφτούμε αλλιώς....

Καλοκαίρι Ελληνικό είναι αυτό....μοναδικό και ξεχωριστό θαρρώ...
Λίγα τα λεφτά...πολλά τα αρώματα ....τα φρούτα......οι ακρογιαλιές....
Έτσι καθισμένοι στα χωρικά μας ύδατα....επιστρέφοντας στα μέρη μας....ας μην το θεωρήσουμε ήττα...
Σαν ευκαιρία ας το εκλάβουμε...και να ξαναγευθούμε τις μυρωδιές της γιαγιάς ......της μάνας μας...των φίλων μας...
Ας πράξουμε κι εμείς οι ίδιοι...
Πάντα υπάρχουν αφορμές για πράξη και δημιουργία...

Κι έτσι καθώς καθόμασταν...μες στην δροσιά της παραλίας  με την φίλη μου την Ελένη,αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε ,όπως παλιά...κάτι για το χειμώνα που μας περιμένει.........

Νάμαι λοιπόν και με μεγάλο μεράκι...αποφασίζω...στο αγαπημένο μου σπίτι..τις φίλες μου να τις μαζέψω......ειδών ειδών φρούτα να διαλέξω ...και την δική μου συλλογή από μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού...να φτιάξω.
Δεν χρειάζεται δα και τέχνη ιδιαίτερη.......

Και δεν θα το κάνω ανιαρά και βαριεστημένα...αλλά με μπόλικο  μεράκι....
Τα βάζα μου όλα τα ετοίμασα...τα επιμελήθηκα...και δεν τα θέλω σκέτα...
Όλα τους θάχουνε  την πινελιά μου επάνω...
Μια ζωγραφιά ....που καλοκαίρι θα ''''μυρίζει'''''και με τον φιόγκο τον καρό .......λίγη παλιά δαντελα...στολίδια απαραίτητα τα βάζα πάντα τα στολίζουν.....
Έτσι να μου θυμίζουν ...... τις ώρες που ονειρευόμουνα  και εδημιουργούσα ....για τα πρόσωπα τα αγαπημένα μου.......

Κι εδώ στον τόπο μου την Πάτρα...οι εκατόφυλλες τριανατφυλλιές...πάντα γινόντουσαν  γλυκό του κουταλιού...
Ίσως όλοι να ακούσατε για το Μοναστήρι των Ταξιαρχών...και την περίφημη Ροδοζάχαρη...
Γλυκό του κουταλιού είναι καλέ...από τις εκατόφυλλες τριανταφυλλιές....
Φτηνή η πρώτη ύλη φίλοι μου...εντελώς δωρεάν...πολύτιμη όμως η γεύση και το άρωμα του γλυκού...

Μα μήπως το βύσσινο ή το κεράσι ?
Ξαναγυρνάμε στις παλιές καλές συνήθειες...με τις γεύσεις...που ήταν γεμάτες από την αγάπη και τα χρυσά χεράκια της μάνας μας και της γιαγιάς...

Γίνεται τώρα ....φίλοι μου εσείς αυτοί... που θα μπορέσετε να δώσετε αυτήν την αγάπη και τη ζεστασιά....με τη δική σας έννοια και  φροντίδα.......
Κι όταν  πίσω θα γυρίσετε......θάχετε κλείσει στα βαζάκια αυτά...κάτι από τις μυρωδιές του Καλοκαιριού...

Πολλές φορές μες στη ζωή....οι αποσκευές που κουβαλάμε στην επιστροφή από τις διακοπές μας...ίσως και να μην γεμίζουν το κενό της ψυχής μας...γιατί δεν είναι αυτό που πραγματικά ήταν γνώριμο σ' εμάς...
Είναι μια ευκαιρία να ''''κουβαλήσουμε '''πράγματα με μνήμες παιδικές από αυτό το Καλοκαίρι......

Γιατί δεν ξέρω κάποιος από σας.....πως δεν έχει τη γεύση της βυσσινάδας της παγωμένης...των παιδικών του χρόνων στο μυαλό του.....
Απλο'ι'κά σας φαίνονται όλα αυτά το ξέρω...το υποψιάζομαι...
Θα λέτε μέσα σας τι μας λέει τώρα η κυρία Σοφία...που εμείς γίναμε άνω κάτω με τους άχρηστους πολιτικούς μας ,που μας δίνουν τα λεφτά μας με το σταγονόμετρο ?

Μα τώρα χρειάζεται το αντίδοτο..
Έτσι βρε αδελφέ...για να ξαναφορτίσουμε...να διαλέξουμε την '''γλυκειά'''γεύση της ζωής...και την ''''ξινή'''' να διώξουμε.....
Σας τόχω ξαναγράψει...στα απλά τα καθημερινά είναι η ουσία...

Σας τρατάρω λοιπόν για σήμερα ...με τον απογευματινό καφέ σας ένα υπέροχο γλυκό κεράσι, φτιαγμένο  με κεράσια  Καστριτσίου...
Από τα καλύτερα κεράσια...
Καφεδάκι ....γλυκό κερασάκι...παγωμένο νεράκι....κουτσομπολιό με τους φίλους ( κοινωνική κριτική το λέμε τώρα )..και στην υγειά σας...

Γιατί η ζωή έχει γεύση και γλυκειά και ξινή....
       ( Σοφία Θεοδοσιάδη.)