Μοιάζουν μικρούλες ..ταπεινές..μα η δύναμή τους ζηλευτή.. προάγγελλοι της Άνοιξης..που το άνυδρο χωράφι θα στολίσουν.. Μοιάζουν μικροί και ασήμαντοι οι άνθρωποι στη Γη..που προκαλούνε τις δονήσεις ..και δεν μπορεί..υπάρχουν αποδέκτες σίγουρα.. που απορροφούν ωσάν κεραίες τα σήματα.. δεν είναι όλοι βιαστικοί ..περαστικοί ..αδιάφοροι επιβάτες λεωφορείου .. λεωφορείου που από καιρό σπασμένα έχει τα φρένα..
Η μέρα σήμερα απ' το πρωί ξημέρωσε μουντή ..ο ήλιος έπαιζε κρυφτούλι με τα σύννεφα..κι εμείς επίμονοι .. πιστοί και πεισματάρηδες ..πιστοί στης εξοχής τις ομορφιές..κοιτάξαμε με μια ματιά αλλιώτικη τριγύρω μας τη χλόη..Η φύση ''ξύπνησε'' και ετοιμάζεται να ανθίσει..Σκάσανε μύτη οι μαργαρίτες οι μικρές δειλά - δειλά..κι ανάμεσά τους κάτι μωβ μικρούλες ανεμώνες..Σαν ήλιοι φωτεινοί να μοιάζουνε τα πρόσωπά τους τα ασπροκίτρινα.. σαν να μας χαμογελούν..σαν ''ήρωες'' που αψηφούν το κρύο.. τους βοριάδες..
Όχι δεν είναι Μάης και Πρωτομαγιά..ούτε και μπήκε η Άνοιξη ακόμα..Μα η χαλάρωση απ' το κρασάκι μας εκείνο το γλυκό της Κυριακής..λες κι είν' μεθύσι η φύση μπρος στα μάτια μας και βάλσαμο για την ανταριασμένη μας ψυχή..απ' την καθημερινή τη βιοπάλη..Δεν κρύβονται τα όνειρα που ζωγραφίζαμε στο κάδρο μας σαν είμαστε παιδιά..Όχι δεν είναι ικανή καμμία δύναμη να γίνει τροχοπέδη στης ζωής.. σ' εκείνο εκεί το πρώτο το μπουμπούκιασμα ..που μοιάζει με της φύσης μας τη ''γέννα''..
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη
.............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου