↫ κύκνοι της λησμονιάς↫

Οι κύκνοι το Φθινόπωρο
κραυγές απόγνωσης σκορπούνε
για το Χειμώνα που αισθάνονται
σιμά πως ενεδρεύει.
Δήλωνες κύκνος υπερήφανος και άτρωτος
ο βασιλιάς ηθέλησες της λίμνης για να γίνεις.
Μα ελησμόνησες..
Ένας μονάχος κύκνος ολομόναχος
στα παγωμένα τα νερά
μιας λίμνης το Χειμώνα δεν αντέχει.
Θα σταματήσει πια να κρώζει και να τραγουδά
κι ως το βυθό
της λυπημένης του σιωπής ο αντίλαλος θα φτάνει.
θα πάψει πια το κάλλος να υμνεί
τούτο το κάλλος που την πλάση ομορφαίνει.
Στην πλαστογραφημένη μας ζωή
απομεινάρια τα υπολείμματα
μιας παγωμένης λίμνης πια τα νούφαρα
απομεινάρια κι ενός έρωτα ατυχή
νεκροί οι κύκνοι απομένουν.

 ↫ κύκνοι της λησμονιάς↫ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,