# μερόνυχτα σ' αναζητώ, εις τον αστερισμό της Βερενίκης#

Μερόνυχτα σ' αναζητώ
εις τον αστερισμό της Βερενίκης.
Κι αν το πρωί λευκή τιφύς
σιμώνει απειλητικά
και την ψυχή μου συνεπαίρνει
δε χαίρομαι που είμαι μακριά
από την γκρίζα σου την κόμη.
 Κύρη μου ...και αφέντη της ψυχής.....
Ανάερα για σε θα περπατώ
ως να σε συναντήσω
στείλε για εμέ τα δώρα σου ψυχής
άϋλες οι ψυχές μας αύριο κάνουνε πανιά
στάλαξε τα μαλάματα
της πλουμισμένης που εζήσαμε ζωής
χωρίς φειδώ καμμία!

# μερόνυχτα σ' αναζητώ, εις τον αστερισμό της Βερενίκης# -Σοφίας Θεοδοσιάδη.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,