# της μνήμης τα κοράλλια#

Της μνήμης τα κοράλλια μου ακριβά
τα μάτια της ψυχής ακόμα λαχταρούν
το συναπάντημα σαν μάγεμα
στιγμές που φευγαλέα μας αγγίξανε
κι ύστερα σβήστηκαν,χαθήκανε σε μια βραδιά
ως το ξημέρωμα απέδραμες
μα πάντα εγώ θα καρτερώ
μες στης ψυχής τις έρημες ακρογιαλιές
εκείνα τα ροδόχροα
τα ανεκτίμητα..κοράλλια της ψυχής μας
πάντα θα μένω και θα καρτερώ
για να σε φέρνουν οι ανέμοι μου
πάντα εκεί θα κατοικείς
εις τα ερμάρια της ψυχής
φωλιές θα χτίζεις μέσα μου
στα χρόνια που μου απομένουνε
τέτοιοι ανθρώποι σαν κι εσέ
γίνονται θρύλοι τραμπαλίζονται
στου χρόνου τις αιώρες
έτσι εγίνηκες για εμένανε κι εσύ
ένας δικός μου αγαπημένος θρύλος..
και από τότες και μετά
τις σκέψεις μου αγκαλιάζω τρυφερά
κοράλλια και φεγγάρια ζωγραφίζω..

 # της μνήμης τα κοράλλια# - Σοφίας Θεοδοσιάδη

...........................................................................................................................................