Ανάμεσα σε χερσοτόπια κι άγριους ποταμούς
μια κορασίδα ατίθαση εγεννήθη μίαν αυγή.
Η διαφυγή της ήτανε το διάβασμα
κι η αστείρευτη η δίψα για ζωή.
Ρομαντική, επαναστάτρια ,αισθαντική
έμοιαζε με σπορέα η ατίθαση μικρή
εφύτευε λέξεις σε σελίδες ακριβές.....
Αέναη ελπίδα της το κληροδότημα
για τα μεγάλα ,τα σπουδαία, τ' αληθινά
στα χερσοτόπια της μεγάλης της καρδιάς
ανθίζαν ρόδα αειθαλή.
#στα χερσοτόπια της καρδιάς# - σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
