⫷το παραμύθι μου σε χρόνο Παρακείμενο..γραμμένο αλλιώς⫸

 

Λάτρης των αναπάντεχων ωραίων στιγμών
κι ερωτευμένη με τον έρωτα για τη ζωή
ερωτευμένη αέναα με τη θάλασσα
με τη βροχή,το πάλευκο το χιόνι
ερωτευμένη με τα χρώματα τις μουσικές
τις μυρωδιές απ' τα παλιά
η ποίηση μου βάλσαμο
ψυχής μου γιατρικό.

Ξέρω στο διάβα μου εμπροστά
μου έφερε στα μάτια μου σιμά
ρόδα και κρίνους να μαδήσω
μου 'φερε και γλυκείες μουσικές
για χάρη σου μελωδικά να τραγουδήσω.
με χίλια ροδοπέταλα σε ραίνω ακριβέ μου
δε σου περνάει αλήθεια από τη σκέψη σου
εκεί που μετακόμισες στους ουρανούς....
πως το αναπάντεχο φευγιό, με άφησε θλιμμένη?
Το πέρασμά σου απ' τη ζωή μου γιατρικό
κι η ποίησή μου βάλσαμο,ψυχής παρηγορία!

 ⫷ το παραμύθι μου σε χρόνο Παρακείμενο..γραμμένο αλλιώς⫸ -σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

⫷μικρό κορίτσι ..στο φως⫸

 

                                                               φωτο: από το διαδίκτυο

 
Τις θεϊκές τις στάλες να αφήνεις να σε αγγίζουνε
μικρό κορίτσι εσύ..στο φως
σταλάγματα ψυχής να γίνουνται
να ευφραίνουν την καρδούλα σου
και μη θαρρείς..
δροσοσταλιές λογίζονται
ποτίζουνε τις αδειανές ψυχές
σε όποιον τόπο και να πας
όσα ταξίδια και αν κάμεις
στον ίδιο τόπο θα γυρνάς
και στα κρυμμένα μονοπάτια της ζωής σου
είναι η ψυχή μια μάγισσα
κρυμμένο αερικό.....
αγγίζει τη γυμνή σου την αλήθεια
τη ζεστασιά της σκέψης σου αγγίζει.
Γι αυτό μικρή μου τρέξε να προκάμεις τη ζωή
πριν σε δικάσει ο χρόνος!

⫷ μικρό κορίτσι.. στο φως⫸ - σμιλεύτηκε από τη Σοφία Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

<< στη φάτνη της καρδιάς >>

...η Γέννηση ας είναι η αφορμή
να ημερέψει το αγρίμι της ψυχής
να πορευτούμε προς το φως
με ελπίδα... με αγάπη
με ταπείνωση και συστολή..
με αυτογνωσία και γνώση..
με αλληλεγγύη..με ανθρωπιά
με συναλληλία και συνέργεια
στους άνυδρους ετούτους τους καιρούς
τους χαλεπούς...
με οδηγό τα ωσαννά..
στη φάτνη της καρδιάς
να στολιστούνε οι ψυχές..
να φορεθούν ελπίδα!!!

<< Καλά Χριστούγεννα !!! >>

<< στη φάτνη της καρδιάς >> - σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,