⫷το παραμύθι μου γραμμένο..αλλιώς⫸

 

Λάτρης των αναπάντεχων ωραίων στιγμών
κι ερωτευμένη με τον έρωτα για τη ζωή
ερωτευμένη αέναα με τη θάλασσα
με τη βροχή,το πάλευκο το χιόνι
ερωτευμένη με τα χρώματα τις μουσικές
τις μυρωδιές απ' τα παλιά
η ποίηση μου βάλσαμο
ψυχής μου γιατρικό.

Ξέρω στο διάβα μου εμπροστά
μου έφερε στα μάτια μου σιμά
ρόδα και κρίνους να μαδήσω
μου 'φερε και γλυκείες μουσικές
για χάρη σου μελωδικά να τραγουδήσω.
με χίλια ροδοπέταλα σε ραίνω ακριβέ μου
δε σου περνάει αλήθεια από τη σκέψη σου
εκεί που μετακόμισες στους ουρανούς....
πως το αναπάντεχο φευγιό, με άφησε θλιμμένη?
Το πέρασμά σου απ' τη ζωή μου γιατρικό
κι ποίησή μου βάλσαμο,ψυχής παρηγορία!

 ⫷ το παραμύθι μου γραμμένο..αλλιώς⫸ -σε ποίηση Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,