# Θυμάσαι; #
Κρατώ στα δάχτυλα πολύ προσεχτικά
εκείνο το τριαντάφυλλο του κήπου
και το μυρίζω γιατί έχει της ψυχής σου το άρωμα
αφού δε θέλεις να φανείς
οι λέξεις μου θα σε καρτερούν
τρυφερά να σε αγκαλιάσουν.
θυμάσαι πως άπλωνες τα χέρια σου
και με κρατούσες;
σμιλεύτηκε από τη Σοφία Θεοδοσιάδη 12.15 μ.μ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου