Είναι στο λεξικό των λέξεων οι έννοιες αυτές..έχουνε διαφοροποιό εξήγηση..σαν λες παραμυθάς..για αποστάγματα ζωής μιλάς..σοφά καρικευμένα..μα σαν θα πεις ο ''παραμυθατζής''..τον ψευταρά λέει το λεξικό..που..το γελοίον μεταδίδει..Από μικρή..μα και τρανή αργότερα ..σαν αποφάσισα δασκάλα και μητέρα για να γίνω..τα παραμύθια λάτρεψα..και εμπέδωσα τη ρήση του Σεφέρη..που διατείνεται πως :
<< κι αν σου τα λέω με παραμύθια είναι γιατί τ' ακούς γλυκύτερα.>>..
Και δε νομίζω πως θέλει επεξήγηση ετούτο το σοφόν..Ναι..ναι.. ποιός θα άντεχε τάχα να πει σε ένα παιδί..πως ο λύκος είναι έξω εκεί στους δρόμους και παραφυλάει..παντί τω τρόπω αν μπορεί.. και να καταβροχθίσει ένα κοριτσάκι ανίδεο και τρυφερό..
στην εφηβεία ιδίως σαν βρίσκεται..αν είν' και όμορφο πολύ.. μπελάδες στο κεφάλι να του φέρνει..
Λένε λοιπόν πως οι αδελφοί Γκριμ..σπουδαίοι συλλέκτες παραμυθιών..σπουδαίοι συγγραφείς..προσάρμοζαν και δίνανε λογοτεχνική μορφή..στα παραδοσιακά τα παραμύθια..
Μέσα στις σελίδες τους αυτές..ήτανε στην αρχή τα αληθινά περιστατικά και γεγονότα..Μα δεν ήταν δυνατόν να δοθούνε στα παιδιά ωμές..τρομαχτικές αλήθειες..κι έτσι τα προσαρμόσανε κι αφήσαν τα νοήματα κρυμμένα στα βαθιά..για περαιτέρω εξήγηση και μια διδασκαλία..
Αν το παραμύθι των Αδερφών Γκριμ..<< η Κοκκινοσκουφίτσα>>
μας φαίνεται ήδη κάπως τρομακτικό..στη σημερινή του εκδοχή..
που να δείτε και πως ήταν και πριν να το αλλάξουν.
ως κομμάτι της συλλογής«Stories or Fairy Tales from Past Times: Tales of Mother Goose» δεν υπάρχει κυνηγός για να σώσει την μικρή Κοκκινοσκουφίτσα. Αντίθετα, η μικρή ηρωίδα γδύνεται ξαπλώνει στο κρεβάτι και μετά την τρώει ο Κακός Λύκος.Σε μια άλλη εκδοχή της ιστορίας, η Κοκκινοσκουφίτσα τρώει πρώτα τη γιαγιά της καθώς ο Κακός Λύκος την έχει μαγειρέψει και της τη σερβίρει μαζί με ένα ποτήρι γεμάτο με το αίμα της..ως κρασί.Ο Perrault εμφανίζει μια εκδοχή του Λύκου όχι ως άγριο θηρίο..
αλλά ως ενός ύπουλου σαγηνευτικού ξένου που σε παρασύρει με τρόπο στο κρεβάτι -και μετά σε σκοτώνει.Δεν είναι άλλωστε τυχαία πως ο γαλλικός ιδιωματισμός που χρησιμοποιείται όταν μια κοπέλα χάνει την παρθενιά της είναι
«elle avoit vu le loup», δηλαδή «είδε τον λύκο».
Πώς σας φαίνεται αυτό για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση;
 |
| εικόνα : Θέντα Μιμηλάκη |
που η μάνα της..ίσως και να μην την προφύλαξεαπό το στόμα του ''λύκου''..καθώς την εξέθεσε στο δάσος.. ένα κορίτσι ήτανε..που τη ζωή της έπρεπε να τη γευτεί..μα με περίσκεψι πολύ..φερέγγυα παρέχοντας..ένα κορίτσι ήτανε που έψαχνε το φως και την αλήθεια...Είναι λοιπόν το παραμύθι δύσκολη δουλειά..και η διδαχή του δεν αφορά και μοναχά την τέρψι..
Έτσι κι αλλιώς το να 'σαι δάσκαλος μα και γονιός..όλοι το ξέρετε..μα και το ξέρουμε πως είναι το δυσκολότερο ''επάγγελμα''..
Θέλει να σκύψεις στο παιδί..να διαλέξεις τα λεγόμενά σου μέσα στα παραμύθια..να το απελευθερώσεις απ' τους φόβους του..τα ταμπού της κοινωνίας ..τις στρεβλώσεις..μα να το υποψιάσεις για το κοινωνικό γίγνεσθαι..Ίσως τα παραμύθια θα πρεπε να προσαρμόζονται στα καινούρια δεδομένα..να μη μένουνε στις εποχές που έπαψαν πια..να συγγενεύουνε με τις δικές μας...
Προκαταλήψεις και ταμπού να αφαιρεθούν..αλήθειες μοναχά για τη ζωή..που να την προχωράνε και να την ομορφαίνουν..χωρίς τον λύκο τον κακό..που γίνεται δυνάστης..
Δεν ξέρω αν θα το διάβαζα πια στην εγγονή μου..με τη μια ή την άλλη εκδοχή τούτο το παραμύθι..που την ενηλικίωση τη βάζει σε τρομαχτικά πλάνα..που το πιο γλυκό πράγμα που είναι η πρώτη φορά του κοριτσιού..της απόλαυσης του σεξ.θα την εμπιστευόμουν στον ''κακό λύκο''κι όχι στο τρυφερό αγόρι..που θα την ενηλικίωνε..
Δώστε παραμύθια στα παιδιά..
όμορφα διαλεγμένα..σωστά ερμηνευμένα.........
'' τα παραμύθια αλλιώς''
Σοφία Θεοδοσιάδη - εκπαιδευτικός.
.............................................................................................................
