Θα βγω στους κήπους του Απριλιού ..
άνθια και ροδοπέταλα για σένα να μαζέψω..
Θα τα σκορπίσω γύρω σου..
δροσοσταλιές ροδόνερου στον τάφο σου..
Θρήνος...μα όχι θάνατος..
ταξίδι μακρινό..στ' αναπαμού..
μακράν στης λήθης το ταξίδι
η ελπίδα ..
ζώσα απ' τη βίωση του τελεμού...
μια αναγέννηση προσμένοντας ..
καταμεσίς της Άνοιξης ..
Πάλι σου δόθηκε..σας δόθηκαν...
μας δόθηκαν σταυροί...
να περπατήσουμε σκυφτοί..
Βήματα αργόσυρτα..αργά..
τον ανεβαίνουμε θαρρείς..
λες κι είν' μονόδρομος...
του Γολγοθά ο δρόμος...
Εκεί σε μια πορεία προς τη λύτρωση..
το πένθος πριν μας ρίξει στο σκοτάδι..
Ύμνοι βαρύτονοι..Βυζαντινοί...
ύμνοι για το βασίλεμα..τη δύση
της ζωής της σαρκικής..
κι ύμνοι ελπίδας...προσδοκίας.. ανανέωσης...
μια χαρμολύπη εντός μας...
''Η χαρμολύπη εντός μας''- Σοφίας Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................
...............................................................................................................
Ένα από τα λαοφιλέστερα ποιήματα της ελληνορθόδοξης χριστιανικής
παράδοσης και φιλολογικό μνημείο άφταστης τελειότητας. Ένας ύμνος προς
την Παναγία, που, όταν ψάλλεται στις εκκλησίες κατά τη διάρκεια της
Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προκαλεί ρίγη αληθινής συγκίνησης και πνευματικής
ανάτασης στους πιστούς. «Ακάθιστος Ύμνος» Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται τμηματικά το βράδυ της Παρασκευής των τεσσάρων πρώτων εβδομάδων των Νηστειών και ολόκληρο το βράδυ της Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας των Νηστειών, κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας του Ακάθιστου Ύμνου.
Μελοποίηση: Χρήστος Λεοντής..σε ποίηση Ρωμανού Μελωδού..
23/3/2018
.....................................................................................................................................................................
