των γύρω..των παιδιών μου..και προπαντός εκείνων των μικρών παιδιών..των αγαπημένων μαθητών μου και ύστερα και τη δική μου τη ζωή..λουλούδια να γεμίσω..
Ονειροπόλα κι αθεράπευτα ρομαντική..ένα μονάχα θα σας πω για σήμερα..ήρθε η φίλη η μνήμη μου μου και με επισκέφτηκε..μέσα απ' τα λόγια ενός μαθητή μου αναπάντεχα..μου εψιθύρισε στ' αυτί.. πως έμαθε να κοιτά ψηλά στον ουρανό..εκεί ψηλά στ' αστέρια..απ' το βιβλίο εκείνο το μικρό που εδανείστηκε..
<< ένα παιδί μετράει τ' άστρα >> του μοναδικού μας..του αξιολάτρευτου..του λογοπλάστη μας Λουντέμη..
Τα λόγια του μικρού μου μαθητή..που εστάθηκε μπροστά μου σήμερα φτασμένο παληκάρι..με πήραν απ' το χέρι και με ''περπατήσανε''..εκεί..στον τόπο που ονειρεύτηκα το μικρό μας το σχολειό..με μια βιβλιοθήκη..Είναι φτωχειά από ανέκαθεν η χώρα μου..κι η επαρχία η μικρή φτωχότερη ακόμα..και οι ιθύνοντες για την Παιδεία απρογραμμάτιστοι..ως είθισται να ανεβοκατεβαίνουνε οι υπουργοί ..εκάστοτε..χωρίς κορμό και σχέδιο ..που να στοχεύει στο παιδί..στον άνθρωπο- πολίτη..Εκεί λοιπόν σε μια γωνιά..μια βιβλιοθήκη ονειρεύτηκα σε κάθε μου σχολειό που πέρναγα..μια ανθηρή γωνιά να σχηματίσω..Βρήκα ανθρώπους όμορφους μες στην ψυχή και στο μυαλό..δασκάλες και δασκάλους φωτισμένους.. Βρήκα και δάσκαλους οπισθοδρομικούς και εαυτούληδες..που μοναχά την προβολή τους εσκεφτόταν..Μα εστάθηκα και τυχερή..γιατί συνάντησα το Γιάννη και τη Νάνσυ και τη Μαρία μου..τον έξυπνο Αριστείδη μας..δασκάλους που βαδίζανε μπροστά απ' τη μίζερη εποχή μας..
Έτσι απλά..εσυμφωνήσαμε..και στήσαμε εκείνη τη μικρή..φτωχή που έμοιαζε εξ αρχής..δανειστική μας τη βιβλιοθήκη..
Από βιβλία στο ξεκίνημα παλιά..μιλήσαμε και στα παιδιά..να φέρουν απ' το σπίτι τους..ό,τι νομίζανε πως ήτανε παλιό και αχρησιμοποίητο.. βγήκαμε και στους ''δρόμους''..Βιβλία ''εζητιανέψαμε'' από τα βιβλιοπωλεία μας της γειτονιάς..και συγκεντρώσαμε ένα αξιόλόγο αριθμό για να αρχίσει η λειτουργία.. Και ναι..όταν πιστεύεις σε ένα όνειρο..συναινούνε και οι ''μοίρες''..Δεχτήκαμε τις δωρεές..που με αγάπη μας προσφέρθηκαν..γιατί εβρήκαμε συντρόφους ..θιασώτες του ονείρου..
Στο όνειρο που έλεγε..πως θα πετάξουν τα παιδιά σαν τα πουλιά..σε μέρη άγνωστα και ξωτικά..μέσα απ' τα παραδείσια βιβλία..γιατί μιμούνται τα παιδιά..είν' σφουγγαράκια αληθινά..κι αν δουν σελίδες με πουλιά..πετούν κι αυτά μαζί τους..κι αν δούνε ταξιδιώτες και ερευνητές..ταξιδευτές ονειρεύονται να γίνουν..κι αν μέσα από τα παραμύθια οδηγηθούν σε πύργους..μάγους κι ήρωες.. μια αγάπη για την εξερεύνηση φυτεύεται στο βάθος της καρδιάς τους..Δώστε βιβλία στα παιδιά..χαρίστε τους το πέταγμα..το όνειρο!!! Έχουν κρυμμένα ''τάλαντα''..παιδιά..που τους λείπουνε τα τάλαντα τα βιβλία να αγοράσουν..δώστε μια ευκαιρία στο πέταγμα του νου.. βάλτε φτερά στα πόδια τους..ορίζοντες στα μάτια..Είναι μια ευκαιρία επικοινωνίας μαγική..ερέθισμα συζήτησης..διαδικασία ηθοπλαστική..έρχονται τα παιδιά ακόμα πιο κοντά..στο μοίρασμα της γνώσης.....Όμορφο που είναι το μοίρασμα στο όνειρο..όμορφες που είναι οι αναμνήσεις !!!
'' μάθε να δίνεις..το όνειρο'' - Σοφία Θεοδοσιάδη- εκπαιδευτικός
..............................................................................................................
