''πολέμους εψιθύριζαν'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..

Θα 'θελα να ξυπνήσω μιαν αυγή
λουλούδινα στεφάνια για να πλέξω..
τόσα να γίνουνε πολλά..
όσα οι ανθρώποι πα στον κόσμο..
γιορτή να γίνεται των λουλουδιών..
για τη χαρά της σκέψης..της ειρήνης ..
Θα 'θελα ολούθε να προλάβουν 
να ρουφήξουν τη ζωή..
χυμούς ..καρπούς και πάθη
μη χάσκουνε και μας κοιτούν..
είναι μικρός..μακρύς ο δρόμος ..
στην έμπαση αιφνίδιος ο ερχομός..
μικρός της  αποχώρησης εκτός της..

 
Πολέμους εψιθύριζαν..δολοφονούσαν Άνοιξες..
είχανε βγει για πάρτυ οι αρχοντάδες των λαών..
είχε μαζί τους βγει και ο εγωισμός..
συμφέροντα μεγάλα τα βαφτίσαν
να πάρουν λένε και από θάλασσες..
τις θάλασσες δικές μας και δικές τους..
παράνοιας τα σύνορα τα νοητά..
ό,τι μπορεί για να καεί να τους ζεστάνει..
όχι ..να μη ζεστάνει όλους μας..
όχι..μονάχα για τη ράτσα τους να γίνει η μοιρασιά..

 
Ταλαίπωρη ανθρωπότητα και δύστυχη..
ταλαίπωροι ανθρώποι..
πολιτισμό εφτιάξατε θαρρείς..από γεννεσημιού..
σπουδαίος λέει ετούτος ο πολιτισμός..
ωσάν της θάλασσας στα ψάρια κολυμπώντας..
και ο μικρός καταβροχθίζεται από το θεριό..
κι όλα βαίνουνε καλώς..
στο Θεατράλε της σκηνής..
και του μικρού..του μέγα κόσμου

 
Κι εσύ καλείσαι να κοιτάς με μάτια καθαρά..
τις ομορφιές με χρώματα να τις κεντάς..
ατόφιες και απλήγωτες..ανήμπορος.. 
να προσπαθείς να τις μοιράζεις..
πολέμους πάλι εσκαρφίστηκαν 
μες στα ψυχρά λημέρια τους..
σάμπως και οι πολέμοι τους 
κοπάσαν και ποτές?

''πολέμους εψιθύριζαν'' - Σοφία Θεοδοσιάδη.
............................................................................................................


............................................................................................................