''άνθιση και φθορά ''

Άνθιση και φθορά..
Γέννηση και θάνατος...
Παρόν και παρελθόν..φορτωμένο μνήμες ...
λήθη και μνήμη ...
Κι η ποίηση...το δειλά όμορφο ...
το κρυμμένο κι αφανέρωτο..δυνατότερο..
άκαμπτο..από το φανταχτερά ωραίο...
Κι ο έρωτας...η κρυμμένη βαθιά ...
η σιωπηλή ομορφιά της καρδιάς..
εκφραστικότερη  της κραυγαλέας...
Τι γρήγορα γεμίζουν οι σελίδες μας...
τι γρήγορα στεγνώνει το μελάνι...
χτυπούνε πένθιμα της χαραυγής τα σήμαντρα..
λέν πως θρηνούν τα χρόνια μας..
μιλούν για Αγίους και σωτήρες θαυματοποιούς..
στης προσμονής του αέναου θαύματος..
κρατιέται η ανθρωπότης..

  ''άνθιση και φθορά '' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................