« χρόνου -πατήματα »

με τις ξαδέλφες μου

 

 

 

 

Ακροβατώντας στην αιώρα του αχανούς
στο παλαιοπωλείο των αναμνήσεων γυρνώ
γεννιέται νιός ο κήπος μου απεξαρχής..
και ροβολώ........
στην αλάνα του πανηγυριού μου της ζωής..
δηλώνω ''αλάνι'' απείθαρχο..
γενναίους ''λιποτάκτες'' της ζωής ακολουθώ
τους αρνητές του μίζερου..του εγκλεισμού
μαζί τους παίζω το κρυφτό..κυνηγητό
κοτσάκια μου σκαρώνουν..τους σκαρώνω
είμαστε αλάνια επίγνωσης..
βαθείας ενσυναίσθησης
υφάντρες του αργαλειού μας..

 

 « χρόνου -πατήματα » - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,