Ζόρικη λέξη η ''ευτυχία''..δρόμος μοναχικός...μα ελπιδοφόρος !!!

Πάλι ανακινώ και τούτο το απόγευμα τα ''βαλτώδη'' τα νερά της λίμνης μου που ''νούφαρα'' γεννούν...κι ελπίδα με γεμίζουν...Δρόμος μοναχικός και ελπιδοφόρος η πορεία προς την ευτυχία...Ζόρικη λέξη η ''ευτυχία''..γράφτηκαν και ξοδεύτηκαν σελίδες και μελάνια άπειρα ,από ονειροπόλους ''Δον- Κιχώτες'' μα και από αφελείς που σε λιμάνια ..λίμνες μα και ποταμούς ύπουλους και ορμητικούς αράξαν και τους ψάξαν...Και καθώς τα ''πουλιά δεν τραγουδούν ποτέ τους μέσα στις σκοτεινές και ανήλιαγες σπηλιές'' έτσι είναι κι αυτή η ευτυχία του άνθρώπου...θέλει ελευθερία μες στο νου...και στης ψυχής και στης καρδιάς μας τα κιτάπια...ενδοσκόπηση..ταξίδι αυτογνωσίας ..εσωτερικό..προσαρμογής ταξίδι..ταξίδι αναζήτησης..ελευθερίας πέταγμα...πέταγμα γεφυρών...ανθρώπων γέφυρες να σχηματίζεις...

Ανατροπές ζητάς...ψάχνεις αλήθειες μα και κελαηδήματα στα πρωινά τα Καλοκαιρινά..στ' αηδόνια...Απογοητεύεσαι ...θλίβεσαι...μα ο σπόρος έπεσε ...θα ανθίσει ..θα καρποφορήσει...η ανατροπή από μέσα σου ξεκίνησε και πάλι...Μην κοιτάς το λιβάδι που δεν άνθισε ακόμα...όπου νάναι θα γεμίσει χρώματα...ετοιμάζεται...ψηφιδωτό χρωμάτων..τα ζιζάνια θα νικήσει... δροσοσταλίδες θα γεννούν οι σκέψεις σου οι θετικές και τολμηρές .. το χώμα θα ποτίσουν...

Μοιάζουν αδύναμοι οι άνθρωποι στιγμές- στιγμές...μα οι αδύναμοι ...που η δύναμή τους αθόρυβη και ήσυχη κι αν μοιάζει.. θα εξελιχθούν σε δυνατούς...και οι ικανοί θα ξεχωρίσουν... Έρχονται κάποια ήσυχα απογεύματα, που η καρδιά ξανά ονειρεύεται και η ψυχή σου θέλει να πετάξει..Θυμάται ξαφνικά το όνειρο που της φαινόταν πως στο μαξιλάρι της το ξέχασε...εκεί...τα βράδια που το έπαιρνε αγκαλιά...μαζί του μίλαγε...και τούκλεινε το μάτι...και πάλι απ' την αρχή το ξαναζωγραφίζει...το ζωντανεύει...και το αρχινά...

Κι έτσι απόφάσισε μονάχος σου κι εσύ,αν θες την ευτυχία τη δική σου και το όνειρο να αγγίξεις...επιστροφή να κάνεις επιβάλλεται ..απλά ..γλυκά και μαλακά...πίσω στον πολύτιμο και τον αληθινό εαυτό σου..Αγάπα τον μονάχος σου πολύ εσύ αυτόν...γιατί μ' αυτόν χρόνια πορεύεσαι...κι αυτός μονάχα ξέρει τα ''θέλω'' σου...αυτός τις νύχτες σε αφουγκράζεται...έτσι απλά θα καταλήξεις και θα σκεφτείς σωστά και θα αποφασίσεις για άλλη μια φορά...πως η ''ευτυχία'' ξεκινά,πάντα από εσένα μοναχά..κι απ' το κυνήγι και το ''διώξιμο'' των μαγισσών..που οι Ερινύες και οι φωνές οι ακατάλληλες..προσπαθούν να σου επιβάλλουν...
Ό,τι και να σου πουν..και ψυχολόγοι και αναλυτές και συμβουλάτορες ...πάντα κανένας από αυτούς..καλύτερα από σε τον εαυτό σου δε γνωρίζει...

Ζόρικη λέξη η ''ευτυχία''..δρόμος μοναχικός...μα ελπιδοφόρος !!!

της Σοφίας Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................

                                      Ζελατίνα - Τάνια Τσανακλίδου 

..............................................................................................................