..είμαι στενάχωρη καμμιά φορά.. - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Ζωγράφος : Catrin Welz Stein

Κάποιοι σου βάζουν τίτλους πάνω σου ,χωρίς να σου ταιριάζουν..Μου 'πε τις άλλες η Μαρίνα η φίλη μου..πως είμαι ευάλωτη συναισθηματικά..και γονατίζω πάντα μπρος στην ανημπόρια των ανθρώπων..Μου κόλλησε και μια ρετσινιά...πως είμαι λέει καλό παιδί..Κι εγώ που με γνωρίζω από όλους πιο καλά..δε δέχομαι να λένε πως είμαι τάχα 'τες καλό παιδί..ή και το παίζω αγία..Ένας άνθρωπος είμαι στενάχωρος στιγμές - στιγμές..σαν όλους τους ανθρώπους..και δεν αντέχω πάνω εις τους ώμους μου.. τις δυσκολίες να κοιτώ και να μη συμμετέχω...Άλλοι το λέγανε όταν ήμουν πιο μικρή αυτό πως είναι αδυναμία..πως δεν τολμάω απ' τα προβλήματα να απομακρυνθώ..γι αυτό και μένω μέσα εκεί και βασανίζομαι..και προσπαθώ να βρω μια λύση..

Περπάτησα πολύ σε δρόμους αδιέξοδους..δρόμους ανθρώπων που μου ζήτησαν από τη δύναμή μου να τους δώσω..Μα εγώ δεν ήμουν σίγουρη αν είχα δύναμη..ή αν η αδυναμία της ψυχής μου με έκανε να μένω εκεί κοντά τους..Έρχονται βράδια που ο θυμός μου για εμέ..χτυπάει κόκκινο στο συναισθηματικό μου το ρολόγι..Θυμώνω που δε μπόρεσα να γίνω ''μάγκας''..και νευρικά τη ζωή.. με τσαμπουκά να την ορίζω...Μα θα μου πεις αλλάζει ο άνθρωπος ..όταν απ' τα μικράτα του γεννιέται για να ακούει..να αφουγκράζεται..να μην εγκαταλείπει ?

 Έρχονται όμως στη ζωή του καθενός στιγμές..που ο ίδιος πρέπει μια απόφαση να πάρει..να σταματήσει κάποτε να αυτομαστιγώνεται..και με πόνο την ψυχή του να τροφοδοτεί..διερευνώντας αν στ' αλήθεια η σκέψη του είναι αληθινή..ή αν η εμμονή στη σκέψη του αυτή..την πληγή του καθημερινά..την ξύνει ..τη ματώνει και την αιμορραγεί...Όμορφα είναι τα συναισθήματα τα πλούσια..μα σαν θα βρίσκουν όμορφο αποδέκτη..Αλλιώς δεν έχει νόημα την ψυχή σου να σκορπάς και να την βασανίζεις...Κι ίσως είναι παράξενες και οι στιγμές που το συναίσθημα γεννιέται μέσα μας..και ίσως σε μια άλλη στιγμή και να γελάγαμε σαρκαστικά..γι αυτό που τώρα δα.. τόσο ξοδέψαμε ακριβά και το σκορπίσαμε απερίσκεπτα...

Κι ενώ εσύ μου έλεγες καλή μου αυτά..κι εγώ σκεφτόμουνα αφηρημένη και απόμακρη από εσάς..πόσες στ' αλήθεια ευκαιρίες έδωσα..σε ανθρώπους που δεν καταλάβαιναν..κι όσο εγώ τις έδινα...για να τους διορθώσω.. να τους έχω εκεί και να τους αγαπώ..γιατί δεν το 'χω για συνήθειο με την ''πρώτη'' για να τους πετάω..τόσο αυτοί αποθρασυνόντουσαν και έβγαιναν μπροστά μου άγαρμπα ..με βλέμμα αγγελικό και αθώο..μα της ''οχιάς''το δάγκωμα ζωγραφισμένο πάνω εκεί στο βλέμμα και στα χείλη...κρατώντας το τεφτέρι τους.. το πρόγραμμα εκείνο του ''τσακίσματος'' της δικής μου της ψυχής..έτοιμοι να το εφαρμόσουν..ίσως με την ελπίδα κολλημένοι στο μυαλό.. οι ίδιοι πως θα γιατρευτούν...

Μα έχει πάντα ο καιρός γυρίσματα..και οι άνθρωποι αλλάζουν..δεν την αντέχουνε την καταχνιά.. ψάχνουν επίμονα και σκίζουν τις σελίδες ..που εγεμίσανε ''μουτζούρες'' το καρνέ τους.Είναι σελίδες δύσκολες μα πρέπει να σβηστούν..Και σκίζεις όλες τις μουτζουρωμένες τις σελίδες σου..και προσπαθείς να τις πετάξεις..Μα όταν καθαρίσεις το ''καρνέ'' και κάθεσαι γαλήνια..ψάχνεις για ''γομολάστιχα'' και τις μουτζούρες της ψυχής σου για να σβήσεις..Μα δεν πουλάνε πουθενά..μια τέτοιου είδους γομολάστιχα μουτζούρες της καρδιάς να σβήνει..Μένουν εκεί αποθηκευμένες οι γκρίζες σελίδες σου ..μαζί με τις μουτζούρες άσβηστες..να σου θυμίζουνε κατά καιρούς..τη λέξη αχαριστία..

Σου μοιάζω μήπως τώρα εγώ σκληρή ?..Όχι ...όχι μη σου φαίνεται..αδύναμη δηλώνω και ευάλωτη..και αυτή είναι η μεγάλη δύναμή μου..κάπου την έχω κρυμμένη μέσα μου βαθιά..κι αν χρειαστεί την ανασύρω...Όχι Μαρίνα μου δεν είμαι ευάλωτη..είμαι στενάχωρη καμμιά φορά..μα πάντα να 'σαι σίγουρη στο τέλος.. μου χαμογελάω..Και αφήνω τώρα εις εσένανε ..ετούτο το χαμόγελο.. εσύ..έναν τίτλο δυνατό αν το μπορείς .. να του προσάψεις...Είμαστε πίστεψέ με εντελώς αλλιώτικες και διαφορετικές...

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
..............................................................................................................

Δεν έχω λόγια πραγματικά..γι αυτό το μοναδικής ομορφιάς βίντεο.
  Λίνα μου με μαγέψαν οι εικόνες σου...ζωντανές..μας μιλούν !!!

 Όσο για τη μουσική..λατρεμένος Χατζιδάκις είναι αυτός...απαλός και σαν γάργαρο νερό..
δροσίζει τις ψυχές μας με τις νότες του !!!

                                  Οι πινελιές μουஇ Lina╮ 

.............................................................................................................