⫷οι κόρες της Ερήμου⫸

art : Kassiani Amoiridou

Υποταγμένες στις προκαταλήψεις των 

οι διψασμένες κόρες της Ερήμου 

αγρίμια όμοια λες
κρυμμένα στους αμμόλοφους
μέσα στην ερημίαν των εκραύγαζαν στο μέσα τους
να τσακιστούνε οι αμπάρες της σκλαβιάς τους.
Ένα κουρελιασμένο σάλι ήταν όλο κι όλο
μες στο ξύλινο σεντούκι το προικιό...
της κόρης που γεννήθηκεν κάτω απ' τη χουρμαδιά.
τίποτα εκεί δεν την επλάνευε..κορίτσι αφημένο..
αδύναμο στης μοίρας του το δίχτυ
θήτευεν τη ζωή της περπατώντας στους αμμόλοφους
με μιαν οδύνην θλιβερήν ματαίωσης ερωτικής
άγνωρης στην μικρήν της Επικράτειαν
χωρίς φιλιά στο στόμα..........
μα είχεν περίσσεια εμορφάδα.. χείλη ζωγραφιά
δεν έμοιαζε με τ' άλλα της γενιάς της τα κορίτσια
την εγέννησεν η μάνα της
μ' ένα άστρο λαμπερό στην κεφαλή
μα εκειά δεν το 'βλεπεν αυτό
ονείρατα δεν ύφαινε στον ύπνο της
όταν τα βράδια ετρύπωνε μέσα εις τη σπηλιά της
αγγράματη και πάμφτωχη
τα ονείρατα δεν ήταν μερτικό της..
μα άλλαι των ανθρώπων αι βουλαί
και άλλαι του Παμέγιστου Κυρίου
ήρθεν ο ταξιδιώτης από τα μακρά
αγάπησεν παράφορα το αγρίμι της Ερήμου
της φανερώθη ο Έρωτας γυμνός
ως τα ξυπόλητά της πόδια
την έντυσε με τον μανδύα του έρωτα
με σπάνιο εστόλισε την κεφαλή
''αδένιον'' το ρόδον της Ερήμου.....
την ύψωσε αρχόντισσα κυρά
κι ο μύθος τους στην έρημο
εγένηκε τ 'ανέμου το τραγούδι
γίνονται θάματα ακόμα απάνω εις τη Γης
κι ας τον σταυρώσαν το Χριστό νωρίς
οι άσπλαχνοι ανθρώποι
να το προσμένεις και το θάμα
να το καρτεράς
έχει κρυμμένα θάματα το έγκατο της Γης
είν' βάλσαμο στο μεσοδόκι τ' ουρανού
σαν κρέμεται σαν ήλιος φωτεινός η ελπίς
των κορασίδων που λογιούνται για αγρίμια.
 

 

 ⫷ οι κόρες της Ερήμου⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

Δοκίμιον Λυρικόν - ( σαν παραμύθι)

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,