Ψηλά τα χτίζουνε τα ελπιδοφόρα τα εκκλησάκια τα μικρά..ψηλά την περπατούν και ανεβάζουνε και τη μικρή τους την ελπίδα..μα πάντα αναπάντητο ερώτημα ετούτο θα αιωρείται και θα μένει.. Άραγε είναι και κατορθωτό..είναι ο χρόνος αρκετός επάνω εις τη γη..άγιος για να φτάσεις για να γένεις ?Είναι η θέληση αρκετή τα πάθη και τα λάθη ..απ' τα σκαλιά του εγώ να τα κατρακυλήσει..?
Kι έρχεσαι εσύ φίλη γλυκειά και μου μιλάς γι άγιους και αγίες ..και μου μηνάς και σε αυτούς την δόλια μου ψυχή να εναποθέσω..μα έχω μια φίλη απ' τα παλιά..εκεί κάτω απ' τον πλάτανο..συμπόσιο θαρρείς των φιλενάδων..που όλη απορία μου μηνά..πως γίνεται μου λες..τόση τυφλότητα..τόση ηλιθιότητα.. τόσος κοπαδισμός ..περί υποκρισίας το ανάγνωσμα..κατευθυντήρια δύναμη αόρατου θρησκευτικού χεριού..σε λάθος πίστη να οδηγεί ενίοτε.. κι αγίους για ανθρώπους ..γονυπετής να προσκυνά και μεγαλόσταυρους ο ''δόλιος'' να κάνει?
Κι από την άλλη μένει αίωρο το δικό σου το ερώτημα..μήπως μου λες..μήπως ετούτοι όλοι είναι πιο τυχεροί..που υπνωτισμένοι και κοιμώμενοι..εναποθέτουν..και γαντζώνονται ..από μιας ελπίδας μάταιης..έστω και φρούδας ελπίδας..κι ολημερίς κι ολονυχτίς..τα εκκλησάκια αναρτούν..να 'χαμε και να λέγαμε για τα ασπρισμένα των βουνών τα φτωχικά και του Αιγαίου τα ηλιοφωτισμένα? Ωραίοι οι συμβολισμοί..δίνουν ελπίδα με το φόβο !!!
Είναι ο κόσμος όλος ένα κατασκεύασμα..φτιαγμένο και ραμμένο μες στο νου και την ψυχή του καθενός για να τον κυνηγάει ..μήπως προκάνει άμποτε και κατορθώσει εκεί στα ''ύψη'' του..για να τον ανεβάσει..Λευκή η ψυχή του καθενός επιθυμεί για να ντυθεί.. λευκά τα στήνει και τα προσκυνά εις τα ψηλά..ίσαμε εκεί στις κορυφές των έλατων εκείνα τα ξωκκλήσια τ' Αη- Λια..ανάταση ..και κάθαρση..εξιλέωση ανηφορίζοντας..ψάχνει στις εκκλησίες τις αμόλυντες του νου..μήπως και ''καταθέσει'' και ''αγοράσει''...
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη.
...............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου