⫷ Φθινοπωρινή Σονάτα ⫸

φωτο : από το διαδίκτυο

 

 

 

 

Στα βιαστικά σινιάλα του Καλοκαιριού..
εγύρναε ο χρόνος τις σελίδες ..
κι ο λογισμός δραπέτευεν στης νιότης τα περβόλια
κι εθλίβομουν στης θύμησης
πώς σαν πουλί επέταξεν μαζί με τα πουλιά.?
και ως εψύχρανε ο καιρός..
την κάψαν εδιαδέχονταν το ψύχος της καρδιάς
κι έριχναν δίχτυ να πιαστούν οι κόρες της ελπίδας.
μικρές αθέατες σκιές
σιμώνανε θολά στο σκοτεινό φεγγάρι
παίζαν ακόρντα μαγικά
συνθέτανε σονάτα Φθινοπωρινή
ξεγελασμένες οι αισθήσεις..
κουβέρτα η σκέψη σου απαλή
ζεσταίνει ακόμα το κορμί
ζεστό γιλέκο φορεμένο στην καρδιά
ατελέσφορα εσίμωνε η μορφή σου.
κι ο πόθος μου λυσιμελής για σε ..
το σ' αγαπώ σου τραγουδεί αμετανόητα
κι απ' την αιθέρια μελωδιά ..
έρχονται τα σπουργίτια μες στα πρωινά..
για να ραμφίζουνε στο τζάμι τ' όνομά σου..
. . .

⫷ Φθινοπωρινή Σονάτα ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

................................................................................................................... .............................