# ο εύθραυστος δρομέας #

Δεν είν' θεριό ο άνθρωπος
με τα θεριά παλεύει
ξυπόλητες..γυμνές είν' οι πατούσες του
κι είν' οι προθέσεις του ασύμμετρα
ανταύγειες φωτεινές
κι ο φίνος ο ιστός του ονειρέματος
εις τον νουν περιπλεκόμενος
επικίνδυνα γλυκύς..........
μια λάμψη χαρακώνει την ψυχή καθημερνά
και το γλυκό πουλί της νιότης φτερουγίζει
πεταρίζει..ακροβατεί..
το ορμητικό ποτάμι του δρομέα ακολουθεί
το μέλλον κυνηγά που μπαινοβγαίνει
σε μίαν Δύσιν άλλοτε ..πότε σ' Ανατολήν
ευελπιστεί....τους χωματόδρομους..
τα σταυροδρόμια να διαβεί
την ολισθαίνουσα τη ράγα του δρομέα ακολουθεί
νυχτώνει ξημερώνει ο ουρανός
ο εύθραυστος δρομέας του ωσεί παρών
τα θραύσματα της σύντομης ζωής του αγνοεί
μη μένει αταξίδευτη η ζωή.

 # ο εύθραυστος δρομέας # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,