↬ η παρτιτούρα της Κυριακής↫

Πολλές φορές σε ζήτησα στα πρωινά τις Κυριακές
εκεί με τη μονάχη μου ψυχή
με βρίσκαν πίσω απ' το παράθυρο
οι συνεχείς σιωπές σου
κι ας εβασίλευεν η θαλπωρή
στην κλίνη τη ζεστή μου.

Με λίγα συννεφάκια εις τον ουρανό
είναι αναμφισβητήτως
εξωραϊσμένα τα πρωινά τις Κυριακές
πόσες σιωπές, πόσες ανάσες με
σταγόνες της βροχής, γεμάτες ασφυξία.

Στην αγορά των αισθημάτων μου
στο νου μου έφταναν φράσεις μελωδικές
εκάθομουν παράμερα..αδιόρατη
κατέγραφα στιχάκια μελωμένα
ψηλά στου λόφου το ''καφέ'' ..
με το καθημερνό μου φόρεμα
κι ας ήταν Κυριακή
δεν ήθελα να 'χω τις παρεμβολές
μιας καθώς πρέπει ντάμας.

 
Μου άρεσε εκείνο το σαράκι που 'χα στην καρδιά
να αποξεχνιέμαι μες στις χαραυγές τις Κυριακές
μακριά απ' τη λοιμική της πολιτείας.
μια ακαθόριστη υπόσχεση έπαιρνε την ψυχή μου αψηλά
εις τους ουράνιους κόσμους.

 ↬η παρτιτούρα της Κυριακής↫ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,