τις νύχτες στο κρεβάτι σου
σαν σβήνουν οι λυχνίες..
ανοίγεις της Πανδώρας το κουτί
στα χνάρια περπατάς..
βαθειά στον πάτο αναζητάς
στον πάπυρο κρυμμένα..
εκείνα που εγιόρτασες..αγάπησες..
καβάλα στο φαρί του χρόνου σεργιανάς
δρόμους που εκάλπασες στα δύσβατα..
γεφύρια αγάπης που εστήλωσες
ρίζες που φύτρωσες μετράς
στα χέρσα τα λαγκάδια..
αρώματα..αγάπες που σε φόρεσαν
έρωτες που σε κάψαν..
σκόρπια τριγύρω αχνοφέγγουνε
σινιάλα από αναμμένη θυμωνιά..
στης αποδημίας τον τόπο..
θλίβεσαι άλλοτε και άλλοτε γελάς..
είναι που..
ξεφυλλίζοντας..........
οι χρόνοι ασύνοροι το μάτι σου κλειούνε
μια συνεχής ροή και αέναη
σπρώχνει τα γεγονότα..
δίνοντας νόημα άλλοτε..
τσαλαπατώντας κάποτε.
Μεγάλωσες..
αληθινό το είδωλο τα πρωινά..
στον αντικέ σου Βενετσιάνικο καθρέφτη
τις προεκτάσεις ψάχνεις κοριτσιού
αποκρυπτογραφημένο και το μήνυμα ..
πιστοποιητικό ταυτότητας κρατεί
ο μόνος καπετάνιος είσαι εσύ..
στο πέλαο της ζωής σου...
Άφηνε τη ζωή σου να κυλά..
ξεχώριζε τις μυρουδιές
τους ήχους αφουγκράσου
αβίαστα..ονειρευάμενη..ελπίζοντας..
και τα όνειρα..
θα σε ακούσουνε και θα 'ρθουν ..
μα κι αν σκοντάψουν για να 'ρθούν ..
σάμπως και σαν τον Οδυσσέα εσύ..
δεν έκαμες το μακρινό σου το ταξίδι ?
''ΣΚΙΑ...ΓΡΑΦΗΜΑ'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη
18/9/2019
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,