14 Δεκεμβρίου 2023

# η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών#


 

 

 

 

Η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών
σκορπά τις στάχτες της απλόχερα
ψελλίζοντας τα ουσιώδη ακροβατεί
αγγίζοντας την κλίμακα τη νοητή
με της καρδιάς τ' απέθαντα
τ' απέρριτα υλικά........
μεταρσιώνει το στιγμιότυπο σε αφορμή
απομυζά την πεμπτουσίαν του κόσμου.

 # η τεφροδόχος των ωραίων στιγμών#- Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

12 Δεκεμβρίου 2023

✿*゚ανθισμένα ασπράγκαθα ✿*゚


Αυτό το ίδιο το παιδί
λουφάζει μέσα μου χρόνους πολλούς..
με προσκαλεί..
Στην υπνοφαντασία μου
στο φευγαλέον του ονείρου μου
παράξενα με κάνει να ονειρεύομαι
πως τάχα λέει θα έκαμα ''την έρημο ν' ανθίσει''..
κι αν το χωράφι των νεράϊδων ελιγόστευε
θα 'ρθουν καιροί η μαγεία του
καταμεσίς εις τους αμμόλοφους ερημικά..
ίσως και το ποθούμενο ν' ανθίσει το βλαστάρι!
Σε ξεχασμένες μέρες οδηγούμασταν
μπαίναμε σ' έναν χώρο μαγεμένο
με την άγρια φύση εσυνδεόμασταν
αλλάζοντας τον κόσμο ευεργετούμασταν
''ξέφτια της μνήμης μου''
εις της ερήμου τους αμμόλοφους στο ονείρεμα
εις τα ασπράγκαθα π' ανθούσαν με οδηγείτε!

 ✿*゚ανθισμένα ασπράγκαθα ✿*゚ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 


9 Δεκεμβρίου 2023

# Χριστούγεννα στο σπίτι#

 

 

 

 

 

Καμμιά φορά όταν χιονίζει ονειρεύομαι
και τότες ξεστρατίζω στον Παράδεισο
των παιδικών μου χρόνων
τότες που αγωνιούσε η μάνα μου
αν θα 'ρχονταν εις το κατώφλι μας
οι Μάγοι και οι Αγγέλοι
τότες που έτρεμε το καντηλέρι
μπρος στα εικονίσματα
κι εσκόρπαε το φως το ιλαρόν
την ώρα που ο ήλιος «εβασίλευε»
κι εσκορπαε το φως..το χρώμα..την ομορφιά
κι η μάνα μου
γονατιστή προσεύχονταν
μπροστά στο εικονοστάσι
ζητούσε ελπίδα,προσμονή
μέσα της λάμπαν ξάστεροι ουρανοί
κι ανάμεσα στις μυρωδιές
κανέλλας και λιβάνι
το Θείο βρέφος εύχονταν
στην παιδική μας κάμαρη να έρθει να θρονιάσει..

 Πόσο ελαχτάρησα εκειά
τη σπιτικιά τη ζεστασιά!
στο ονείρεμα............
των Μάγων το αστέρι να με οδηγεί
για μίαν ύστερη φορά
στης Βηθλεέμ τον ξενώνα ο δρόμος να με βγάλει
για μίαν μοναδικήν στιγμήν
να νιώσω πως εγεννήθηκε ένας Θεός
τις αμαρτίες του κόσμου να ξεπλύνει
και το ξημέρωμα στην πρωινή την πάχνη
της πατρίδας μου
όρκο τρανό να ορκιστώ
φωτιά ιερή να ανάβω στο κωνάκι μου
τη σπιτική τη θαλπωρή
κάθε που έρχονται Χριστούγεννα
να γεύομαι στο σπίτι, στη φωλιά μου!


# Χριστούγεννα στο σπίτι # - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

7 Δεκεμβρίου 2023

# νύχτες σιωπής#


Τις νύχτες της σιωπής μου τις αμίλητες
ανιχνεύοντας εντός μου εστροβιλίσθην
διέλυσα όλες τις γραμμές των οριζόντων
επόθησα διακαώς τ' άδυτα της ψυχή μου να σκαλίσω...
Στα μάτια ανέτειλε ευθύς το φως
μια πεταλούδα η ψυχή
σπαταλημένες πεθυμιές
στους ώμους κουβαλούσε
στις άκριες των βλεφάρων της
άηχα έσβηναν αργά- αργά
εκρύβονταν απρόσμενα
οι πρωτόγενείς οι θησαυροί της
μα ό,τι είναι μαγικό άφθαρτο παραμένει..
εις τους γυμνούς τους ώμους της
δένδρο εζωγραφίζονταν
μέσα απ' τις φυλλωσιές επέρναε
για μια στερνή φορά
ήταν που έδρεψε Χειμώνες από δάσος ιερό
κι εκρύβη στο σκοτάδι..

# νύχτες σιωπής# - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

3 Δεκεμβρίου 2023

# χτες ονειρεύτηκα τη θάλασσα #



 

 

Πως έγινε ακύμαντη η θάλασσα
μες στη φουρτούνα της ψυχής μου
ακύμαντα τα βράδια υποσχόμενα
παράξενα τα ονείρατα ξυπνούνε..
Απόψε ένα ακρογιάλι ονειρεύτηκα
έτρεχε η σκια σου στην ακτή
δελφίνια επαίζαν με τα κύματα
κι η πελαγίσια αντάρα εκόπαζε
κι εμέ,μία σχεδία με περίμενε εις την ακτή
περίμενε να ξανοιχτώ
ν' αράξω σ' ένα ανθρώπινο ακρογιάλι
σαν τότε που ήμουνα παιδί
και κοίταγα στα μάτια τους ανθρώπους
και καθώς έψαχνα στα βότσαλα
εφύσηξε τ' αγέρι το θαλασσινό
εξύπνησα..............
και τ' όνειρο εχάθη.
δεν είναι ο τόπος μου εδώ
εγώ στα παραμύθια κατοικώ
μονάχα εκεί είμ' ο εαυτός μου 


# χτες ονειρεύτηκα τη θάλασσα #

 σε ποίηση - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
 

27 Νοεμβρίου 2023

✿*゚ζεστές αγκάλες✿*゚




Απλώνω τα ζεστά μου χέρια κι αγκαλιάζω
τα μεράκια της ψυχής ,τα ντέρτια τα βαθιά
τους έρωτες που μ' έβγαλαν φτερά
απλώνω τα χέρια κι αγκαλιάζω
κι εκείνα τα ασφοδέλια που εφύτεψα στα βράχια
σαν κρώζανε με αλαζονεία τις ροδαυγές
οι αετοί με τα ''χρυσά φτερά''.
Μα πιότερα απ' όλα στις αγκάλες μου συνάζω
εκείνα τα μπουμπούκια του έρωτα της Άνοιξης
που εσταλάξανε ευωδίες στην καρδιά..
Κεντίδια οι αγκάλες οι ζεστές
πλέκουν μετάξινο γιλέκο
γύρα απ' τις ψυχές.

 ✿*゚ζεστές αγκάλες✿*゚ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 


 

13 Νοεμβρίου 2023

✿*゚ αποτυπώματα ✿*゚



Σ' ένα παιχνίδι μάταιο

με αγωνία προσπαθείς
να πλάθεις με τις λέξεις σου αρμονία
ο παραλήπτης της επιστολής
ειν' πάντα οι ανθρώποι .

Μα έρχονται..φυλλορροούνε οι στιγμές
πίνεις νερό απ’ την πηγή της δύναμης
για να αντέχεις στη σιωπή
όταν οι πληγές σου αιμορροούν
βοτάνια ψάχνεις γιατρικά
για να επουλώσεις τις πληγές της Οικουμένης.
Την ερημία ψηλαφώντας της ψυχής
την κάθε μιαν αυγή
ένα παράθυρο αφήνεις ανοιχτό
διώχνεις από τις φλέβες σου
το πένθος των ημερών
χαμένη όλη μες στις αναμνήσεις
αφήνεις αποτυπώματα ψυχής
αφήνεις αχνάρια ανεξίτηλα
μιας πάλλουσας ψυχής..


✿*゚ αποτυπώματα ✿*゚
Σοφίας Θεοδοσιάδη


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,