Πως έγινε ακύμαντη η θάλασσα
μες στη φουρτούνα της ψυχής μου
ακύμαντα τα βράδια υποσχόμενα
παράξενα τα ονείρατα ξυπνούνε..
Απόψε ένα ακρογιάλι ονειρεύτηκα
έτρεχε η σκια σου στην ακτή
δελφίνια επαίζαν με τα κύματα
κι η πελαγίσια αντάρα εκόπαζε
κι εμέ,μία σχεδία με περίμενε εις την ακτή
περίμενε να ξανοιχτώ
ν' αράξω σ' ένα ανθρώπινο ακρογιάλι
σαν τότε που ήμουνα παιδί
και κοίταγα στα μάτια τους ανθρώπους
και καθώς έψαχνα στα βότσαλα
εφύσηξε τ' αγέρι το θαλασσινό
εξύπνησα..............
και τ' όνειρο εχάθη.
δεν είναι ο τόπος μου εδώ
εγώ στα παραμύθια κατοικώ
μονάχα εκεί είμ' ο εαυτός μου
# χτες ονειρεύτηκα τη θάλασσα #
σε ποίηση - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου