οι αναμνήσεις μας οι Φθινοπωρινές.. σαν ''γέρικα σκαριά''- της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Φθινοπωριάτικο απομεσήμερο..κι ο ήλιος κάνει συντροφιά ..στο τραπεζάκι μας.. σαν ''γέρικα σκαριά'' οι αναμνήσεις μας..που από πάνω τους περάσανε χαρές...που αποθηκεύτηκαν προσεχτικά μες στο σκληρό μας δίσκο..Μιλάμε ..θυμόμαστε ασταμάτητα..μες στην Πλατεία του Συντάγματος..σε ένα τόσο δα μικρούλη τραπεζάκι..απλώσαμε και πάλι την πραμάτεια μας...
Φθινοπωρινή μέρα και σήμερα ..κι ανέσυρα αβίαστα  από το ντουλαπάκι μου της μνήμης..στιγμές μου παιδικές, εκεί στην εξοχή, όπου μεγάλωσα.... 'Ομορφα χρόνια!! 


 Ένας αξέχαστος ..μοναδικός παππούς..ο γλυκούλης μου ο πάππος μου.. είχε φτιάξει  ένα σπιτάκι από καλαμιές μέσα στο αμπέλι μας να συγκεντρώνουμε εκεί κάθε Φθινόπωρο.. τη Χειμωνιάτικη που θα μας χρειαστεί σοδειά..Κι έτσι.. αυτή την εποχή.. που τα φύλλα από την μεγάλη ακακία μας.. που  είχανε στρωθεί σαν ένα κίτρινο  χαλί μες στην αυλή μας.. εμείς μαζεύαμε  καρπούς από τα δέντρα τα δικά μας.. Τα μήλα, τα κυδώνια, τα αχλάδια και τα καρύδια που τα στεγνώναμε στις στέγες των σπιτιών.. αποθηκεύονταν στο υπόγειο  κελάρι μας..του δίπατου σπιτιού..που λειτουργούσε από μόνο του  σαν φυσικό ψυγείο!!! 

Μα και τι να πρωτοθυμηθώ από πριν..από το Καλοκαίρι που επέρναγε.. που συγκεντρώναμε  το καλαμπόκι μας και όλη η γειτονιά μαζεμένη εκεί τα βράδυα, το καθαρίζανε και φτιάχνανε πλεξούδες!!! Τις μαρμελάδες, απο τα ροδάκινα και τα δαμάσκηνα της νόνας μου!!! Τις σάλτσες από τις ώριμες  και τις λαχταριστές ...ξεχωριστής μοσχοβολιάς ντομάτες του ''μπαχτσέ'' μας!!! Ετοιμασίες για το χειμώνα..ένας ''οργασμός'' που η εποχή τον συνιστούσε..γιατί ο Χειμώνας στα μέρη μου ήταν πολύ βαρύς..και ήταν τα στόματα πολλά της οικογενείας μου ..που έπρεπε να τραφούν..

Εφτά νοματαίοι άνθρωποι καθόμασταν γύρω από το σοφρά ..το ευλογημένο μας τραπέζι..Χώρια και τα ξαδέλφια και οι γειτόνοι μας όταν έρχονταν απρόσκλητοι..να μη γευθούνε μια μπουκιά..απ' τα καλούδια της γιαγιάς μου ?
Μοιάζουνε για παραμύθι αυτά όταν τα κουβεντιάζεις ..κι όταν τα συζητάς..καταμεσίς της Πλατείας μιας Πρωτεύουσας..που άλλους ρυθμούς ζωής παρέχει.. Και αναπολώ ..και χαίρομαι..που είδαν τα μάτια μου αληθινές σκηνές ζωής..ανθρώπων γνήσιων ιστορίες..Είναι οι αναμνήσεις μου..που αράξανε στο '' μέσα'' μου ..σαν τα παλιά σκαριά..
Είναι η ζωή η δική μου αυτή η παιδική και το δικό μου παραμύθι..!!!!!!!!!
Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη..
............................................................................................................. 
 

                                         Φθινόπωρο - Καλλιόπη Βέττα 

..............................................................................................................