'' Τι συμβαίνει'' ? τη ρώτησε ο γεροντότερος..
'' Η μητέρα μου πεθαίνει..είναι μόνη της στο σπίτι στην άλλη μεριά του ποταμού.. κι εγώ δεν μπορώ να τον διασχίσω. Προσπάθησα ..αλλά το ρεύμα με παρασύρει και δε θα φτάσω ποτέ απέναντι δίχως βοήθεια..Σκεφτόμουν ότι δεν θα την ξαναδώ ζωντανή..κι ήμουν βαθιά θλιμμένη..Τώρα όμως..τώρα που ήρθατε εσείς..ίσως κάποιος απ' τους δυο σας μπορεί να με βοηθήσει να περάσω το ποτάμι''.
''Μακάρι να μπορούσαμε'' είπε λυπημένος ο νεότερος..όμως ο μόνος τρόπος για να σε βοηθήσουμε είναι να σε πάρουμε αγκαλιά μέσα στο ποτάμι..και η πίστη μας μας απαγορεύει να έχουμε οποιαδήποτε επαφή με το άλλο φύλο..Είναι απαγορευμένο ''λυπάμαι''...
''Κι εγώ λυπάμαι'' είπε η γυναίκα και συνέχισε να κλαίει..
Ο γεροντότερος μοναχός..έσκυψε το κεφάλι και της είπε : Ανέβα..
Η γυναίκα δεν μπορούσε να το πιστέψει..όμως πήρε αμέσως το μπογαλάκι με τα ρούχα της και καβάλησε στην πλάτη του μοναχού.Με μεγάλη δυσκολία ο μοναχός πέρασε το ποτάμι ..ενώ ο νεότερος τον ακολουθούσε..όταν έφτασαν στην άλλη όχθη του ποταμού..η γυναίκα κατέβηκε ..πλησίασε το γερο- μοναχό και έσκυψε να του φιλήσει τα χέρια..
'' Ενταξει..εντάξει'' είπε ο γέρος τραβώντας τα χέρια του..
''Συνέχισε το δρόμο σου''..
Η γυναίκα έκανε μια υπόκλιση όλο ευγνωμοσύνη και ταπεινοφροσύνη ..πήρε τα ρούχα της και έτρεξε προς το χωριό..
Οι μοναχοί σιωπηλοί..δίχως να ανταλλάξουν λέξη συνέχισαν την πορεία τους προς το μοναστήρι..Είχαν ακόμα δέκα ώρες πορείας..
Λίγο προτού φτάσουν ο νεότερος είπε στο γέρο- μοναχό:
''Δάσκαλε'' ξέρεις καλύτερα από μένα τι μας απαγορεύει ο όρκος της πίστης μας..Ωστόσο κουβάλησες στην πλάτη σου εκείνη τη γυναίκα σε όλο το πλάτος του ποταμού..
'' Εγώ την κουβάλησα σε όλο το ποτάμι..πράγματι..εσύ όμως που την κουβαλάς ακόμα επάνω στους ώμους σου'' ?
Χόρχε Μπουκάϊ
..............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου