Απόψε εδώ καθώς αναλογίζομαι..και κάνω βήματα πίσω βήματα πολλά ..και περπατώ χιλιόμετρα απ' της γέννας μου την ώρα.. απόψε ετούτη η απέραντη ..η απόλυτη απουσία και σιωπή σου..φέρνει στα χείλη μου συχνά..μια φράση που στην ομολόγησα ..στην είπα..σαν εβρισκόσουνα στο φως της γης..κι εδώ επάνω κατοικούσες..Πόσο πολύ σ' αγάπησα..στο είπα..και στο ξαναλέω να το ''ακούσεις''...ένα κανάτι όμως εσύ αγάπη.. μου τη χάρισες.. και ήταν δροσερό νερό..να πιω να δροσιστώ..Είχε μεγάλους ''καύσωνες'' η ζωή..και πέρνανε φωτιά συχνά και οι θυμωνιές και τα χορτάρια.. Ζωντάνεψες τα γυναικεία κρυφά τα φίλτρα μου τα θηλυκά..κι έτσι ένιωσα αληθινή γυναίκα .. Υπάρχουν πάντα μέσα μας αυτά..μα πάντα ένα χέρι ''μαγικό αρσενικό''..πάντα επιβάλλεται για να τα ανασύρει..Είναι της φύσης το διάταγμα αυτό..και να το αρνηθεί κανένας δεν κατάφερε και ούτε ποτέ του θα το καταφέρει να αντιστρέψει...
Η αρμονία είναι το ζητούμενο..αιώνες τώρα από φτιαξιάς ετούτου εδώ του κόσμου..όχι δεν υπάρχουνε φύλα ανώτερα και άλλα ακόμα πλέον χαμηλά.Η αγραμματοσύνη ..η παιδεία η λειψή τους οδηγεί τους άνθρωπους..τους άντρες ίσως μερικούς.. εκεί αλλού..μακριά..μα και κοντά εδώ σιμά..που μας προτάσσουν τα ''ποντίκια'' των χεριών και τη μυική τη δύναμη..σαν να 'ναι δύναμη ετούτη εξουσίας...Με αποκαλούσες λίγα χρόνια πριν με αποχωριστείς.. έλα εδώ ''γυναίκα''..Τι όμορφος τίτλος τιμής ξεχωριστός.. η λέξη αυτή ''γυναίκα''.. για κάθε μια γυναίκα.. Τι θαρρείς πως θέλει ένας άνθρωπος..το βράδυ που κουρνιάζει στο κρεββάτι του..να ηχεί στο μαξιλάρι του..η λέξη αυτή.. της καταξίωσης και της παραδοχής..και της ισότητας..''γυναίκα''.. Δεν ήμουν πλέον μοναχά..η ερωμένη ..η αγαπημένη σου..η σύντροφός σου στη ζωή..μα μου εχάρισες απλόχερα.. την έννοια την πολύτιμη για μένανε αυτή....
Ναι .. τολμάω να το πω πως ''ψήλωνα'' πολύ..που εκατείχα στο δικό σου νου ..την έννοια γυναίκα..Δεν ήτανε συναίσθημα αυτό κατάχτησης..αυταρχισμού και κτητικότητας προσφώνηση..ήτανε η επικράτηση ψυχής..το δόσιμο που βρήκε θέση και ''βασίλειο'' βαθιά μες στην καρδιά σου..Το δόσιμο..η συνύπαρξη..σε μια μονάχα λέξη σου δοσμένο.. Επερπατήσαμε μαζί μια μεγάλη διαδρομή..τόσων πολλών αλήθεια χρόνων..Κι εσύ ..μέσα στη διαδρομή αυτή .. καθώς βαδίζαμε..κι ας ήταν η ζωή σου πλούσια ..κι από γυναίκες πλούσια..εδιάλεξες στο λεξικό του νου..του νου πια του δικού σου..σαν να 'ναι ένα λεξικό γραμματικής..και να ερμηνεύεις δίπλα στο δικό μου όνομα..την έννοια και το νόημα γυναίκα.. Πόσο βαθύς τίτλος εκτίμησης λογίζεται..να κατοικήσει μέσα σου άντρα σωστέ.. η εκτίμηση..βγαλμένη από τα φυλλοκάρδια σου..κι ακουμπισμένη επάνω μου άφοβα ..ακομπλεξάριστα..άντρα εσύ σωστέ...
Γυναίκες εκατομμμύρια στον αριθμό..στα άκρα και στα πέρατα της Γης..Γυναίκες σκλάβες των αντρών..γυναίκες σκλάβες συστημάτων..Γυναίκες σαν εμπόρευμα λευκής σαρκός..γυναίκες και στις μέρες μας ξεπουλημένες σαν εμπόρευμα..στα χέρια ισχυρών αντρών..Κι όλες γυναίκες ..όμορφες και άσχημες..και κακοποιημένες και άλλες καταξιωμένες και την αρμονία ψάχνοντας..μα όλες τους γυναίκες..με ένα ρόλο όμορφο ξεχωριστό..πηγή ζωής..σαν δροσερό νερό...
Έτσι μ' αρέσει για να τη γιορτάζω εγώ καθημερινά τη μέρα αυτή..να δίνω βήμα στους άντρες να μιλούν..γιατί καλύτερα από αυτούς κανένας δεν γνωρίζει..και ανακαλώντας μες στη μνήμη μου ..δοσίματα και συμπεριφορές..που ''χτίζουν'' αρμονία.. συνύπαρξη.. ένα προσκύνημα ιερό..για τη γυναίκα..Είναι οι πλέον ειδικοί να περιγράψουν τις ''απολαβές'' τις ψυχικές και τις σωματικές..από το διαλεχτό ετούτο ''φύλλο''..που σαν κρίνο το έστειλε στη Γη ο Θεός..να αρωματίζει τις ζωές τους ..των ανθρώπων...
Δοκίμιο - Σοφίας Θεοδοσιάδη
..............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου