Θα ξετυλίγεις τις Σελίδες σου.. - της Σοφίας Θεοδοσιάδη.

Θα ξετυλίγεις τις σελίδες της δικής σου της ζωής ..καθώς θα συλλογίζεσαι και θα μετράς τους αναστεναγμούς..τις ομορφιές που αντίκρυσαν τα μάτια σου μες στα λιβάδια του έρωτα..του έρωτα για της ζωής τα τραταρίσματα..πότε πικρά..πότε ξινά..πότε γλυκά και δροσερά..μια θύμηση θα απλώνεται στα βλέφαρα.. που αργά  ανοιγοκλείνουνε..μη χάσουνε και ξεχαστούν..και κινδυνέψουνε να μείνουνε ερμητικά κλειστά..παλιού σπιτιού σαν ναν' τα παραθύρια.

Όλοι θα σε κοιτούν παράξενα..κανείς δε θα 'χει μηχανή ..έχουν από καιρό χαθεί θαρρείς.. οι αληθινοί οι φωτογράφοι..που ψάχνανε την οπτική γωνία του χαμόγελου που σκάει στα ''κατακόκκινα'' τα χείλη της καρδιάς σου...

Τα χρόνια..τις ρυτίδες..τα άσπρα σου μαλλιά..αυτά φωτογραφίζουν μοναχά..με φιλμ ασπρόμαυρο..δίχως τις έγχρωμες φωτογραφίες σου..που  σου στολίζουν  τα συρτάρια της καρδιάς σου.. Δε σκύψανε ποτέ στο σκοτεινό σου θάλαμο..ποτέ δε ζήτησαν τα αρνητικά των φιλμς..που είχες κρυμμένα στην ψυχή σου..Θιασώτες ζωής επιφανειακής..το βλέμμα είχαν άδειο και θαμπό.. μονάχα βαυκαλίζονταν για τον προσωρινό το χρόνο.. αλλοίμονο..που τους χαρίζονταν..νιώθοντας πάντα πως θα μένουν νιοί..στο χρόνο τους που ξεγελώντας τους ..ανώφελα κυλούσε...

Κείμενο - Σοφία Θεοδοσιάδη
.............................................................................................................