Φωτο: από το Διαδίκτυο |
θαλερή η δίνη της ψευδαίσθησης
οι αλυσίδες πάψανε από καιρό..
να του πληγώνουν τους ''καρπούς'' του ..
ελευθερία απούσα μες στο νου..
τον ερουφούσε όλο πιο βαθιά..
μες στο πηγάδι του το σκοτεινό..
νερό του πρόσφερε..
στάλα τη στάλα λιγοστό..
το ''μαρτύριο της σταγόνας'' ..
νόμος αναρτημένος μες στο σπιτικό..
εφαρμοσμένος κατά γράμμα..
σκληρός και ανελέητος
ο μεταμορφωμένος σε άγγελο
ο δεσμοφύλακάς του..
κι εκειός θαρρούσε πως δροσίζονταν..
στην κάψα του ''Καλοκαιριού''..
δροσοσταλίδες μοιάζανε
στη διψασμένη την ψυχή του..
Ήτανε νιος..και θάρρεψε..
με ένα σακίδιο μικρό..
τον κόσμο θα νικούσε...
θα έφτανε στους μύλους του
σαν αλλος Δον Κιχώτης..
τώρα σκυφτός..γονυπετής..
μπρος στα λερά κουρέλια του
του ασυλλόγιστου του δήμιου..
που ελευθερία της ψυχής..
δεν είχε μελετήσει στας γραφάς..
τη μέση σπάει..τσακίζει..προσκυνά
το δεσμοφύλακά του..
θαρρεί συχνά και ονειρεύεται..
πως είναι ο γκουρού του...
κι ο δεσμοφύλακας ντυμένος..
έμπλεος πλέον άγριων παθών
ενστίκτων χαμηλών..
χτυπάει για κομπολόγι του..
την αλυσίδα του πνιγμού του..
Θύτης και θύμα αυτοπαγιδευόμενοι..
σε μιας αγάπης αταξίδευτης..
στων χρόνων τις σιωπές..
ουσιωδώς ανύπαρκτης..
δεσμώτες των σκιών τους..
σε κρίκους αλυσίδας πλέκοντας..
της σιδερένιας φυλακής τους..
''δεσμοφύλακας'' - Σοφίας Θεοδοσιάδη..
............................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου