στης φαντασίας τα γαλάζια μου νερά
τυραννικά επανέρχεσαι καράβι μου αλλαργινό
επιθυμία μου τρελλή τα λογικά μου κλέβει
ήθελα να 'μουνα στην πλώρη σου
τα ονείρατα της νιότης μου απ' την αρχή να τραγουδήσω
κι η τρικυμία στο πέλαο να μην αγγίζει την ψυχή μου
μ' ένα χαμόγελο αδιόρατο λες κι αυτοσαρκασμού
να ξέρω πως ζητάω το ακατόρθωτο
κι εγώ να επιμένω.....
κι ας ξέρω πως τα νιάτα είναι μια φορά
πως γρήγορα μαραίνονται και πέφτουν..
ίσα που επρόκανα κι αντάλλαξα
έναν ρομαντικόν ελάχιστο ασπασμόν
στης Αφροδίτης του έρωτα την κλίνη
κι ετρύγησα απ' τους φράχτες μου
τα ρόδα του Μαγιού.
Στα ύστερα τα χρόνια μου τα ονείρατα
σε λιτανεία θριαμβική περνούνε εμπροστά μου
αμετανόητη δραπέτισσα της λογικής
οι ''ναυτικές αγρύπνιες'' μου το χαρωπό καράβι μου
αρνούνται εις εγκατάλειψιν να ρίξουν
στην τήξη του αθόρυβου στης μνήμης το ταξίδι
τα αστρικά π' αντίκρυσα αρχιπέλαγα..δεν απολησμονώ τα
ακκίζεται η σκέψη μου..κι ο νους μου αποδημάει
τις αλαφριές παντιέρες του σηκώνω νοερά
και χάνομαι στης νοσταλγίας τα νερά
το όνειρο ακυβέρνητο μη μένει και σαπίζει.
⫷ είδα αστρικά αρχιπέλαγα⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου