⫷ εις προκυμαίαν ⫸

φωτο: από το διαδίκτυο

Εις  προκυμαίαν βρεχάμενη ολάκερην ζωήν

χρόνoυς καρτέραες..καρτεράς

εκείνο το μεγάλο το καράβι..

να φέρει πίσω τα ταξίδια που ονειρεύτηκες

να σε ανεβάσει στο κατάστρωμα ψηλά..

τον κόσμο ν' αγαναντέψεις..

θάλασσες να μη μείνουνε αταξίδευτες ..

αέρηδες να σε δροσίζουνε..και άλλοι να σε καίνε...

Μα ήτανε..είν' τα ''ναύλα'' ακριβά..

κι έμεινες να κοιτάζεις πέρα τον ορίζοντα...

να περιμένεις το μεγάλο το καράβι

να φανεί για να σωθείς..

κι ίσως αυτό ποτέ του να μη 'ρχόταν..

Άρπαξες από την αρχή το τρεχαντήρι σου...

που χρόνια κατοικούσε στης ψυχής σου το 

καρνάγιο..

εκεί στην ξεχασμένη την ακτή σου..

φόρτωσες'' τα μολύβια σου σε τούτο το παλιό σκαρί..

εκειό που σ' έμαθε να ισορροπείς

στης ουτοπίας και της πραγματικότης το ταξίδι.

Μη σκιάζεσαι..

ξεκίνα πάλι για άλλη μια φορά..μην κουραστείς..

περπάτα την τη θάλασσα..δέσε σχοινιά..

κρέμασε και τον ήλιο..το φεγγάρι για πανιά..

ταξίδεψε..σε πολιτείες που σου μείναν άγνωρες ..

κι έχουνε το καλό ταξίδι ακόμα να σου ''δώσουν''..

Αβούλιαχτο το τρεχαντήρι σου Ροδένια μου..

στις ''αφρισμένες των καιρών'' τις θάλασσες..

τολμάει για ταξίδια να σαλπάρει ....

 

 ⫷ εις προκυμαίαν ⫸ - Σοφίας Θεοδοσιάδη

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,