Ορθή... πάνω στην πλώρη της ψυχής
τις νύχτες τις μοναχικές έβγαινα παραγάδι
να αλιεύσω τα στρεβλά ..
και να κοιτάξω σθεναρά
την περιρρέουσαν φτηνήν ανοησίαν.
.Μαργαριτάρια..και χρυσά
ειδών..ειδών στολίδια και πλουμίδια
κρέμονταν στους λαιμούς των γυναικών.
η λαίλαπα των καιρών τις ακρωτηρίαζε
τις έκαμε ρηχές..
Χωρίς τα σύνεργα στις σκέψεις τους
ξυπνάγαν το πρωί ''ναυαγισμένες''.
Προορισμός ανύπαρκτος
ξόμπλια..στολίδια και πλουμίδια η ζωή των.
# στολίδια και πλουμίδια # - Σοφίας θεοδοσιάδη
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου